Ἐπαναφορά Μνήμης Τιτάνων.

4 Κρεῖος: Αὐτὸς ὁ Ξένος ποὺ μᾶς λέει ὅτι εἶναι ὁ ἀδελφός μας Τυφῶν ἀπὸ ἄλλη μάνα καὶ ἄλλον πατέρα, προφανῶς εἶναι Ζουρλὸς καὶ ἀπορῶ πὼς δὲν τοῦ ἔχουν φορέσει ἤδη Ζουρλομανδύα.

5 Κρόνος: ἔχεις δεῖ ἀδελφὲ "ὁλογραμμικὴ" προβολὴ" ἢ "φάντασμα" μὲ ζουρλομανδύα;

Τυφῶν: Δὲν εἶμαι ζουρλὸς γιὰ ζουρλομανδύα καὶ μάλιστα ὡς "ὁλογραμμικὴ προβολή". Χαράζοντας "ἕλικες" μνήμης μὲ πληροφορίες τοῦ ἔνδοξου θεϊκοῦ παρελθόντος σας, θὰ ἐπανέλθει ἡ μνήμη σας, ποὺ ἐδῶ στὸ μέλλον, δὲν ἔχει γραφτεῖ στὰ μυαλά σας.

5 Κρόνος: Ἂν εἶσαι καλά, τότε ἐγὼ καὶ τὰ ἀδέλφια μου, δὲν πρέπει νὰ εἴμαστε καλά.

4 Κρεῖος: Θὰ ἤθελα νὰ πῶ ὅτι εἶσαι καὶ Μουρλός.. Ἀλλιῶς θὰ πρέπει νὰ ἔχουμε παράκρουση καὶ νὰ μὴν τὸ ξέρουμε;

Τυφῶν: Θὰ καταλάβετε μόνο ὅταν φορτωθεῖ καὶ ἐπαναφερθεῖ ἡ μνήμη σας ...

5 Κρόνος: Ποιά μνήμη θὰ μᾶς φορτωθεῖ, ξένε, τέλος πάντων;

Τυφῶν: Δὲν χρειάζεται νὰ σᾶς πῶ περισσότερα, σύντομα θὰ τὰ ξέρετε ὅλα.

3 Κοῖος: πὼς νὰ τὰ ξέρουμε ὅλα, ἀφοῦ ἀπὸ ὅσα λὲς δὲν ξέρουμε τίποτα; καλὰ λέει ὁ Κρεῖος ὅτι εἶσαι Μουρλός, ἐγὼ θὰ ἔλεγα θεόμουρλος.

Τυφῶν:σεις ἁπλᾶ ἀγγῖξτε μέ .... καὶ ἡ Μνήμη σας θὰ ἐπαναφορτισθεῖ χωρὶς ἄλλο.

4 Κρεῖος: Ἀσφαλῶς λὲς μποῦρδες, ἀλλὰ ἂς σὲ ἀγγίξουμε ... τί ἔχουμε νὰ χάσουμε;

1 Ὑπερίων: Νὰ δοῦμε μάλιστα ἀπὸ τί εἶσαι πλασμένο "ὁλογραμμικὸ φάντασμα".

5 Κρόνος:Ας εἴμαστε προσεκτικοὶ καὶ ἕνας-ἕνας ἂς ἀγγίξει τὸ "φάντασμα".

4 Κρεῖος: Μὴν ἀκούω. Σὲ τέτοιες ἀνοησίες δὲν πιστεύω. Θὰ τὸν ἀγγίξω πρῶτος.

5 Κρόνος: Ἴσως ἔχεις δίκιο Κρεῖε. Ἄγγιξε τὸν ἐσύ, ὡς πιὸ θαρραλέος καὶ λογικός .....

4 Κρεῖος: Ἀγγίζω γιὰ νὰ δῶ ἀπὸ τί εἶσαι "ὁλογραμμικὸ εἴδωλο" τοῦ Τυφῶνα. Ω...Ω......Ω..

1 Ὑπερίων: Ω κοιτᾶτε ἀδέλφια τὸν ἀδελφό μας .... ξαφνικὰ ἀκινητοποιήθηκε καὶ ἄσπρισε σὰν ἄγαλμα ἀνέκφραστο ἀμίλητο καὶ ἀγέλαστο.. καὶ νά .. Τώρα κινεῖ χέρια καὶ σηκώνει ἐναλλὰξ πόδια, σκύβει, κινεῖ τὸ κεφάλι, βγάζει κραυγές ... καὶ λάμψεις.

3 Κοῖος: ἀνοιγοκλείνει γρήγορα τὰ μάτια, ἀνασαίνει βαριά, γελᾶ καὶ παραμιλὰ μὲ ἀκατανόητα λόγια, κλαίει καὶ γελᾶ σὰν νὰ γαργαλιέται. Ω, ἀκινητοποιήθηκε ἐντελῶς.

5 Κρόνος: Τυφῶνα, Ἂν πάθει κάτι ὁ ἀδελφός μας, δὲν θὰ βρεῖς τόπο νὰ κρυφτεῖς.

Τυφῶν: Δὲν θὰ πάθει ἀπολύτως τίποτα. Μόλις φορτίστηκε ἡ "ἀπολεσθεῖσα" μνήμη του καὶ ἀκολουθεῖ ἐγκατάσταση χάραξης τῶν χαραγμάτων μνήμης στὸν ἡρωικὸ ἐγκέφαλο τοῦ γιὰ ὅλα ὅσα ἔχουν γίνει.... στὴν ἔνδοξη Μνήμη τοῦ παρελθόντος του.

5 Κρόνος: Τυφῶνα, Ἐξήγησε μας, τί συνέβη στὸν ἀδελφό μας.

Τυφῶν:. Τώρα μέχρι νὰ ἐγκατασταθεῖ ἡ Μνήμη στὸν Τιτᾶνα Κρεῖο, σᾶς ἐνημερώνω ὅτι στὰ Τάρταρα "ξεντυθήκατε" τὰ αἰθεριο-ὑλικὰ ἀθάνατα θεϊκὰ σώματά σας γιὰ νὰ ἀποδράσετε μὲ στοιχειακὴ ἔνδυση περνῶντας στὸν Χρονο-Χῶρο, μέσα ἀπὸ "χωρὶς αὐλοὺς τριχοειδεῖς σήραγγες". Τελικὰ μὲ κυοφορία ἀπὸ τὴν ἡρωικὴ Τιταία ἀποκτήσατε ἡρωικὸ σῶμα καὶ γεννηθήκατε ὡς ἡρωικοὶ θνητοὶ ἄνθρωποι, ἐξάδυμα ποὺ ἐπιζήσατε οἱ πέντε (πεντάδυμα), στὸν Μεγαλιθικὸ αἰῶνα, χωρὶς ὅμως χαράγματα μνήμης στὰ θνητὰ ἡρωικὰ ἀνθρώπινα μυαλά σας.

4 Κρεῖος: Ω ....τί μαγικὸς κόσμος, μοῦ ἀποκαλύφθηκε ...

5 Κρόνος: Τί ἔπαθες Κρεῖε; Τί σοῦ ἔκανε ὁ ἄθλιος;

4 Κρεῖος: Ω μητέρα Γαῖα, ἐπαναφέρθηκε ἡ συνείδηση τῆς μνήμης μου. Ἕνας ὁλόκληρος χαμένος Κόσμος ἄνοιξε πόρτες στὸ μυαλό μου ..... Ἀδέλφια ἔχει δίκιο ὁ Τυφῶνας εἶναι ἀδελφός μας. Ω τί μαγικὰ πράγματα ἔχουν συμβεῖ καὶ δὲν τὰ ξέραμε ...

5 Κρόνος: Τί τοῦ ἔκανες Τυφῶνα ... τοῦ ἀδελφοῦ μας καὶ ἀρχίζει νὰ λέει καὶ αὐτὸς παλαβομάρες ὅπως ἐσύ.... Μήπως ξέρεις καὶ μεταβιβάζεις την παλαβομάρα σου;

4 Κρεῖος: Ὄχι ἀδελφὲ Κρόνε, δὲν μεταβιβάζεται ὁποιαδήποτε τρέλα, ἀλλὰ ὁ μαγικὸς Κόσμος τὴ μνήμης τοῦ παρελθόντος μας, ποὺ ἄνοιξε γιὰ μένα, ἀγγῖξτε τον καὶ ἐσεῖς γιὰ νὰ δεῖτε ....

Φόρτιση ἀπὸ Τυφῶνα, Μνήμης Τιτάνων Κοίου, Ἰαπετοῦ & Ὑπερίωνος,

3 Κοῖος, Ἰαπετός, Ὑπερίων: θὰ τὸν ἀγγίξουμε καὶ ἐμεῖς, ἀφοῦ τὸ λέει ὁ ἀδελφός μας .

Κρόνου, φόρτιση ἐπαναφορᾶς μνήμης ἀπὸ Τυφῶνα. 

Ἰαπετός: Μητέρα Γαῖα ... Θυμᾶμαι ποὺ μᾶς ἔδωσες τὴν Ἄρπη... 

Ὑπερίων: Ὁ μικρότερος μας, ἐσὺ Κρόνε, μὲ τὴν Ἄρπη ποὺ μᾶς ἔδωσε ἡ μητέρα μας Γαῖα, εὐνούχισες τὸν πατέρα μας, τὸν Οὐρανό, ποὺ δὲν ἐπέτρεπε νὰ γεννηθοῦμε.. 

Κοῖος: Θυμᾶμαι ποὺ ὁ πρωτότοκος Τιτᾶνας, ὁ Ὠκεανός, κληρονόμησε τὸν θρόνο Ὀλύμπου, ἀλλὰ πρόδωσε ἐμᾶς τὰ ἀδέλφια του, τοὺς Τιτᾶνες. 

Κρεῖος: Ὁ Ὠκεανὸς παρέδωσε τὸν θρόνο τοῦ Ὀλύμπου, προῖκα στὴν Ὠκεανίδα κόρη του, τὴν Εὐρυνόμη καὶ τὸν Ὄλυμπο στὸν μὴ Οὐρανίδη γαμπρό του, τὸν Ὀφίωνα. 
Ὑπερίων: Δικαίως ἐπαναστατήσαμε ἐμεῖς, τὰ πέντε ἀδέλφια, Τιτᾶνες καὶ στείλαμε στὸν Ὠκεανὸ τὸν Ὀφίωνα μαζὶ μὲ τὴν σύζυγο τοῦ την Ὠκεανίδα Εὐρυνόμη. 

Κοῖος: γιὰ νὰ ξαναπάρουμε οἱ Οὐρανίδες Τιτᾶνες, τὸν Θρόνο τοῦ Ὀλύμπου. 
Κρεῖος: Α πὼς σὲ ξεγέλασε Κρόνε ἡ πανοῦργα σύζυγος σου, ἡ Τιτανίδα Ρέα, δίδοντας σοῦ νὰ καταπιεῖς ἕνα σπαργανωμένο βράχο ἀντὶ τὸν ἀναθεματισμένο γιό σου. 
Κοῖος: Ἔτσι ὁ γιός σου, ὁ ἀκατονόμαστος Ζεύς, γεννήθηκε καὶ μεγάλωσε κρυφὰ γιὰ νὰ σὲ ἐκθρονίσει καὶ ἐξορίσει, ἀδελφὲ Κρόνε, στὴν Ἀρκτικὴ "Κρονολάνδη (Γροιλανδία), καταλαμβάνοντας τὸν θρόνο σου, στὸν Ὄλυμπο.... 

Κρόνος: Πῶ πῶ. Εἶναι πολὺ σοβαρὴ ἡ κατάστασή σας. Τρελαθήκατε ὁλότελα ὅλοι; 

Ὑπερίων: Ὄχι Κρόνε, Ἐπαναστατήσαμε ξανὰ ἐμεῖς οἱ πέντε Τιτᾶνες, μὲ ἀρχηγὸ ἐσένα, ἐκτὸς τοῦ προδότη ἀδελφοῦ μας Ὠκεανοῦ, ἐναντίον τῶν Ὀλύμπιων θεῶν γιὰ ἐπαναφορὰ τῆς τάξης. 
Κρεῖος: Κρόνε, ἂς ἡγηθεῖς τῆς ἐπανάστασης μας, ὡς ἔξυπνος καὶ θαρραλέος ἀδελφός μας, ποὺ ξέρεις νὰ κυβερνᾶς καὶ νὰ ἐλέγχεις ἐν εἰρήνῃ τοὺς θνητοὺς ἔξυπνους  δούλους, Ἀνθρώπους τοῦ Χρυσοῦ Γένους, , ὑπηρετῶν μας γιὰ νὰ ζοῦμε Ζωὴ χαρισάμενη. 

Ἰαπετός: Δυστυχῶς ὅμως στὴν Τιτανομαχία ἡττηθήκαμε καὶ "Οὐὲ τοῖς ἡττημένοις", ὁ Κρονίδης Ζεὺς ὀργισμένος μᾶς ἔριξε στὰ σκοτεινὰ καὶ παγωμένα Τάρταρα. Ἐσὺ Τυφῶνα εἶσαι ὁ μόνος, ποὺ μᾶς ἔφερες εὐχάριστα νέα, γιὰ νὰ δραπετεύσουμε στὸν Ὑφήλιο Κόσμο γιὰ νὰ ξαναδοῦμε φῶς Ἡμέρας τοῦ Ἡλίου. 
Ὑπερίων: Σὺ ἀδελφὲ Τυφῶνα μας ἔδειξες τὸ δρόμο γιὰ τὸ φῶς μὲ τὴν ἀπόδραση μας ἀπὸ τὰ Τάρταρα καὶ μᾶς ἔδωσες τὴν Ἐλπίδα νὰ ἐπανέρθουμε ὡς ἄρχοντες καὶ νὰ ἔχουμε δούλους νὰ μᾶς ὑπηρετοῦν στὸν κόσμο ... 
Ἰαπετός: Κρόνε, ἐσὺ ὡς ὁ πιὸ θαρραλέος γνήσιος Οὐρανίδης Τιτᾶνας πρέπει νὰ μᾶς ὁδηγήσεις γιὰ νὰ ἐγκατασταθοῦμε πάλιν στὸν θρόνο τοῦ Ὀλύμπου ὡς ἐξουσιαστὲς ἄρχοντες ....γιὰ νὰ ἐξασφαλίζουμε μὲ πυγμὴ τὴν Εἰρήνη στὸν Κόσμο ... 

5 Κρόνος: Τί τοὺς ἔκανες Τυφῶνα καὶ ὅλοι, μὰ ὅλοι τους τρελάθηκαν ἐντελῶς. Ω μὰ τὴν πίστη μου, δὲν νομίζω ὅτι ἔχω πλέον ἄλλη ἐπιλογή. Ἀφοῦ ὅλα τὰ ἀδέλφια μου τρελαθήκανε, ἔχω μόνο μιὰ ἐπιλογὴ νὰ ἐπιλέξω νὰ τρελαθῶ καὶ ἐγώ, Πὼς μπορῶ νὰ παραμένω λογικὸς μεταξὺ τρελῶν ἀδελφῶν; Ἂς σὲ ἀγγίξω φάντασμα, "Ὁλόγραμμα τοῦ Τυφῶνα", γιὰ νὰ τρελαθῶ καὶ ἐγώ, καὶ γίνω τρελός, τρελῶν ἀδελφῶν .... 

Τυφῶν: Φόρτιση, ἐγκατάσταση, ἐπαναφορὰ Μνήμης Κρόνου... 

Κρόνος: ... Ω τί μαγικὸς κόσμος ἀνοίχτηκε μπροστά μου .... Αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι τρέλα... Ἀδελφὲ Τυφῶνα, ἀπὸ ὅτι φαίνεται τὰ καταφέραμε πολὺ καλά.

Τιτάνων Πεπρωμένο, Ἀποστολὴ Ἐπαλήθευσης καὶ Βεβαίωσης.

Τυφῶν: Γνωρίζεται πλέον ὅλοι, ὅτι εἶστε ἐλεύθεροι, ἔξω ἀπὸ τὰ ζοφερὰ καὶ παγωμένα κελιά σας στὰ Τάρταρα. Τώρα μὲ τὴν μνήμη σας, ἀπολαῦστε το φῶς τοῦ Ἥλιου τοῦ Μεγαλιθικοῦ αἰῶνα καὶ ἂς συζητήσουμε γιὰ τὴν ἀποστολὴ τοῦ πεπρωμένου σας καὶ μιὰ ἐπιπρόσθετη ἐκτὸς πεπρωμένου ἀποστολή σας.

Κρόνος: Ναὶ ἔχεις δίκιο ἀδελφὲ Τυφῶνα, ἂς συζητήσουμε ..

Τυφῶν: Ὁ Ζεὺς ρίχνοντας σᾶς στὰ Τάρταρα, δυσαρέστησε τὴν μητέρα μας, Γαῖα.

Κρόνος: Ὁ Ζεὺς δυσαρέστησε τὴν μητέρα μας, τὴν Γαῖα, ἀλλὰ δὲν καταλαβαίνω τὴν σημασία ποὺ ἔχει αὐτὴ ἡ δυσαρέσκειά της γιά μας;

Τυφῶν: Ἡ Γαῖα προετοίμασε τὰ νεόφερτα παιδιά της καὶ ἀδελφούς μας, ἑβδομῆντα δύο Γίγαντες, νὰ ἐπαναστατήσουν αἰφνίδια ἐναντίον τῶν Ὀλύμπιων θεῶν.

Κρόνος: Πανέξυπνο... Μπράβο στὴν ἀγαπημένη μας μητέρα, τὴν Γαῖα.

Τυφῶν: Ἔτσι μὲ ἀντιπερισπασμό, τὴν ἀνελέητη Γιγαντομαχία, οἱ Ἑκατόγχειρες φύλακες καὶ δεσμῶτες σας στὰ Τάρταρα δὲν ἀντιλήφθηκαν τὴν ἀπόδραση σας ἀπὸ τὰ θεϊκὰ σώματα σᾶς καὶ ἔτσι εἶστε ἐλεύθεροι νὰ ἐπαληθεύσετε τὸ πεπρωμένο σας.

Κρόνος: Γιατί ἀδελφὲ Τυφῶνα λὲς πεπρωμένο καὶ ὄχι τετελεσμένο γεγονός, τῆς χρησιμοποιημένης ἤδη ἀπὸ μένα τῆς Ἅρπης, γιὰ εὐνουχισμὸ τοῦ πατέρα μας Οὐρανοῦ...

Τυφῶν: Γιατί ἀδελφέ μου Κρόνε, εἶναι ἀναγκαία ἡ ἐπαλήθευση τοῦ πεπρωμένου σας ὡς μεταλλουργῶν ποὺ πρέπει νὰ χυτεύσετε τὴν Ἄρπη ὡς δραπέτες τοῦ πεπρωμένου σας στὸν χρονο- χῶρο αὐτοῦ τοῦ μεγαλιθικοῦ παροντικοῦ μέλλοντος σας.

Κρόνος: Ἀφοῦ εἶναι πεπρωμένο πρὸς τί ἡ συνωμοσία ...

Τυφῶν: Ναὶ καλὰ τὸ λὲς ἀδελφὲ Κρόνε, ἡ συνωμοσία γίνεται γιατί ὡς πεπρωμένο γέννησής σας ἐδῶ στὸν Μεγαλιθικὸ αἰῶνα εἶναι ἡ χύτευση τῆς Ἅρπης ποὺ θεωρῶ ὅτι αὐτὸ δὲν ἀποκλείει πρόσθετες ἀποστολὲς ἐπέκτασης τοῦ πεπρωμένου σας.

Κρόνος: Πρόσθετη ἀποστολὴ ποὺ ἐπεκτείνει τὸ πεπρωμένο μας;

Τυφῶν: Ἡ πρόσθετη ἀποστολὴ εἶναι νὰ τεμαχιστεῖ ἀπὸ ἐσᾶς μὲ τὴν Ἄρπη καὶ ὁ ἀκατονόμαστος καὶ μισητὸς Ζεύς, ὡς εὐάλωτος σὲ ἐνηλικίωση νεαρὸς θεός, ποὺ σᾶς ἔριξε στὰ Τάρταρα.

Κρόνος: Πὼς θὰ τεμαχιστεῖ ὁ ἀκατονόμαστος θεὸς ποὺ μᾶς ἔριξε στὰ Τάρταρα;

Τυφῶν: Θὰ σᾶς πῶ. Σημασία ἔχει ὅτι ἂν τεμαχιστεῖ καὶ καταβροχθιστεῖ δὲν θὰ ἐπιστρέψει στὸ παρελθοντικὸ παρόν του γιὰ νὰ σᾶς ρίξει στὰ Τάρταρα καὶ ὁ Κρόνος θὰ παραμείνει στὴν ἐξουσία στὸν Ὄλυμπο γιὰ πάντα.

Κρόνος: Τί; Τί; Τί; Ἄκουσαν καλὰ τὰ αὐτιά μου ἀδελφέ μου. Πὼς μπορεῖ νὰ γίνει αὐτὸ τὸ συνταρακτικὸ χαρμόσυνο γεγονὸς νὰ μὴν ἐπιστρέψει ὁ ἀκατονόμαστος (Ζεὺς) στὸ παρελθοντικὸ παρόν του, ποὺ σημαίνει ὅτι δὲν θὰ μᾶς ρίξει στὰ ζοφερὰ καὶ παγωμένα Τάρταρα, καὶ ἐπιπλέον ὅτι θὰ παραμείνω αἰώνιος Ἄρχων στὸν θρόνο τοῦ Ὀλύμπου...

Τυφῶν: Θυμᾶστε την Ἄρπη, δηλαδὴ τὸ δρεπάνι ἀπὸ "ἀδαμάντινο Ἀτσάλι" ... στὸ παρελθόν, δὲν θυμᾶστε ὅμως πότε ποῦ καὶ πὼς τὴν κατασκευάσατε στὸ μέλλον...

Κρόνος: Ἔχεις δίκιο Τυφῶνα, ἡ ἐπαναφορὰ τῆς Μνήμης μου, θυμίζει ὅτι μᾶς ἔδωσε τὴν Ἄρπη ἡ μητέρα μας, ἡ Γαῖα, γιὰ νὰ εὐνουχίσω τὸν πατέρα μου Οὐρανὸ καὶ μόνο.

Τυφῶν: Ὅπως σᾶς εἶπα "ἔχετε" ἤδη ταξιδέψει στὸ μεγαλιθικὸ μέλλον ὅπου ἔχετε ἤδη φτάσει καὶ ἀναμένεται νὰ χυτεύσετε τὴν Ἄρπη, στὰ πλαίσια ἐπιβεβαίωσης τοῦ πεπρωμένου σας ... Ἐδῶ τώρα εἶστε σὲ Χρονο -Χῶρο, λίγο πρὶν τὴν χύτευση τῆς Ἅρπης καὶ ἄρα δυνατότητα σχεδιασμοῦ Ἀποστολῆς κατασπάραξης τοῦ μισητοῦ ἀκατονόμαστου θεοῦ.

Κρόνος: καὶ ποὺ θὰ βροῦμε τὸν μισητὸ εὐάλωτο ἀκατονόμαστο θεὸ ἀδελφέ μου;

Τυφῶν: ἔμαθα ἀπὸ τὴν μητέρα μας τὴν Γαῖα, ὅτι ὁ Ζεὺς γεννήθηκε ἀπὸ τὴν Ρέα, κρυφὰ ἐδῶ στὸ μέλλον τοῦ μεγαλιθικοῦ αἰῶνα γιὰ νὰ μεγαλώσει ὡς εὐάλωτος "θνητός", χωρὶς νὰ τὸ γνωρίζεις ἐσύ, ὁ πατέρας του, Κρόνε. Ἡ πανοῦργα Ρέα σὲ ξεγέλασε, δίνοντάς σου ἀντὶ τοῦ υἱοῦ σου, ἕνα σπαργανωμένο βράχο.

Κρόνος: Α τὴν ἄτιμη πανοῦργα .... προδότρια καὶ κακοῦργα...

Τυφῶν: Τί μᾶς ἐμποδίζει μετὰ ἀπὸ αὐτὸ νὰ ἐπιλέξουμε νὰ βρεθεῖ νὰ διαμελισθεῖ καὶ φαγωθεῖ γιὰ νὰ μὴν ἐπιστρέψει, στὸ παρελθοντικὸ παρόν του ὁ εὐάλωτος ἀκατονόμαστος θεὸς (Ζεύς).

Κρόνος: γιὰ νὰ μὴν μᾶς ἐκδιώξει ἀπὸ τὸν Ὄλυμπο καὶ μᾶς ρίξει ὅλους τοὺς ἀδελφοὺς Τιτᾶνες στὰ Ζοφερὰ καὶ παγωμένα κελιὰ στὰ Τάρταραταβροχθίσουμέ;

Κρόνος: ὅλα αὐτὰ ποὺ μᾶς λὲς ἀδελφὲ Τυφῶνα ...

Κρεῖος: Ὅμως ἀδελφέ, Τυφῶνα, δὲν μᾶς εἶπες, ποὺ θὰ βροῦμε τὸν εὐάλωτο νεαρὸ μισητό μας θεό, γιὰ νὰ τὸν κομματιάσουμε καὶ γιὰ νὰ τὸν κ

ἄ, εἶναι εὐχάριστα ἀλλὰ ἀνεφάρμοστα.

Τυφῶν: "Διπλο- τσέκαρα", ἀπὸ τὴν ἴδια τήν Γαῖα, ὅτι ἡ ἔγκυος Ρέα, πέρασε κρυφὰ ἀπὸ ἐσένα Κρόνε, μέσα ἀπὸ τὴν Αἰώρα της Ἀδαμάνθειας στὸν Χρονο -Χῶρο στὸ Ἰδαῖο Ἄντρο στὰ Ὄρη Ἴδη της Φρυγίας τοῦ Μεγαλιθικοῦ αἰῶνα, ὅπου σὲ γέννησε.

Κρεῖος: Μιὰ ἀπορία στὴν Φρυγία; Ποὺ βρίσκεται καὶ πὼς θὰ πᾶμε;

Τυφῶν: Δὲν χρειάζεται νὰ πᾶτε στὴν Φρυγία, διότι ὁ ἀκατονόμαστος ἔφθασε ἀπὸ τὰ Ἴδη στὴν Φρυγία χωρὶς νὰ γίνει ἀντιληπτὸς στὴν Ἰδαία Νῆσο γιὰ νὰ ἐνηλικιωθεῖ καὶ ἀνδρωθεῖ ὅπως εἶναι γραμμένο ἀπὸ τὸν πρωτόγονο Φάνη...

Κρόνος: Δὲν ἀπαντᾶς ὅμως πὼς καὶ ποὺ ἀκριβῶς θὰ βροῦμε τὸν ἀκατονόμαστο;

Τυφῶν:Μην κουράζετε τὰ χαραγμένα "ἀνθρώπινα" θνητὰ προσωρινὰ "μυαλουδάκια" σᾶς μὲ τὴν ὑπερλογικὴ τῶν ἀθανάτων θεῶν. Τὸ σημαντικὸ εἶναι ὅτι θὰ βρεθεῖτε χρονικὰ στοὺς ἴδιους τόπους καὶ συμπεραίνω, ὅτι πρέπει νὰ συναντηθεῖτε.

Κρόνος: ἀδελφὲ Τυφῶνα, μᾶς ἀρκεῖ αὐτό, τὸ πρέπει νὰ συναντηθεῖτε;

Τυφῶν: Νομίζω Ναί, ἀφοῦ ὁ ἀκατονόμαστος μεταφέρθηκε, ὅπως ἔμαθα σὲ αὐτὸ τὸ μικρὸ νησὶ τῆς ὀροσειρᾶς της Ἴδης σὲ παράλληλους μὲ σᾶς χρόνους ...

Κρόνος: ἀδελφὲ Τυφῶνα, μᾶς μπερδεύεις μὲ τὴν λογικὴ αὐτῶν ποὺ ξέρουμε καὶ ποὺ δὲν κατανοοῦμε καὶ πὼς ταιριάζει μὲ τὴν λογικὴ αὐτῶν ποὺ δὲν ξέρουμε; Λὲς σὲ αὐτὸ τὸ νησὶ χωρὶς νὰ ἀναφέρεσαι ποὺ πρέπει νὰ συναντηθοῦμε .......

Τυφῶν: Μικρὸ εἶναι τὸ νησὶ καὶ θὰ περπατήσετε στὰ ἴδια μέρη ποὺ σημαίνει ὅτι πρέπει νὰ συναντηθεῖτε. Ὅσα ξέρετε φαίνονται λογικὰ ἐνῷ ὅσα δὲν ξέρετε εἶναι τοὐλάχιστον ἀρχικὰ παράλογα ποὺ "ζητᾶνε" μιὰ θέση στὴν λογικὴ καὶ ὅταν δὲν μπορεῖτε νὰ ἑρμηνεύσετε τὰ κατατάσσουμε στὸν χρονο-χῶρο τοῦ τυχαίου ....

Κρόνος: Τί γίνεται ὅμως ἂν δὲν βροῦν οὔτε λογικὸ οὔτε τυχαῖο χρονο-χῶρο;

Ἰαπετός: Τὸ μὴ πέρασμα τοῦ παραλόγου στὴν λογική, ἀδελφέ, γίνεται βορὰ ἀχαλίνωτης φαντασίας καὶ λογικῆς παράκρουσης.

Κρόνος: μπορεῖ ἀργότερα ὡς τυχαῖο νὰ θεωρηθεῖ θαῦμα μὲ μεταφυσικὴ ἑρμηνεία ἂν καὶ πάντα ἀνθρωπίνως θεωρεῖται λογικὰ ἀνερμήνευτο.

Τυφῶν: Ποὺ ἑρμηνεύεται μόνο μὲ τὴν ὑπερλογικὴ τῶν θεῶν. Ἂς πάρουμε τὰ γεγονότα ἀπὸ τὴν Ἀρχὴ κατασκευῆς ἀπὸ ἐσᾶς τῆς Ἅρπης. Νομίζω ὅτι θὰ πάψετε νὰ ἀπορεῖτε ἂν μάθετε ὅσα θὰ ξέρετε σὲ λίγο.

Κρόνος: πώς;

Τυφῶν: Ἡ μνήμη σας ἔχει φορτωθεῖ μὲ τὴν χύτευση τῆς Ἅρπης ποὺ ἤδη τὴν ἔχει "χρησιμοποιήσει" ὁ μικρότερος σᾶς ἀδελφὸς ὁ Κρόνος στὸ παρελθόν.

Κρόνος: Ἡ μνήμη μας ἐπανῆλθε σὲ ὅτι κάναμε καὶ ὄχι σὲ ὅτι θὰ κάνουμε.

Τυφῶν: Τώρα ἦλθε ἡ ὥρα γιὰ νὰ ἐπιβεβαιώσετε, ὅσα "πραγματοποιήθηκαν" στὸ παρελθὸν καὶ νὰ "κουμπώσετε" τὸ παρελθόν σας ποὺ ἔγινε μὲ τὸ πεπρωμένο σας, μὲ προσδοκώμενο ποὺ μπορεῖτε νὰ ἐπιλέξετε γιὰ νὰ πραγματοποιηθεῖ στὸ μέλλον.

Κρόνος: Ἡ θεωρία εἶναι εὔκολη ἀλλὰ τὸ πρόβλημα εἶναι πὼς θὰ ἐφαρμοστεῖ;

Τυφῶν: Ἁπλᾶ ἂν κατορθώσετε νὰ τεμαχιστεῖ καὶ φαγωθεῖ καὶ ἀπὸ τοὺς πέντε, ὁ εὐάλωτος ὡς μικρὸς θεὸς Ζεύς, θὰ "ἐγκλωβιστεῖ-φυλακιστεῖ" στὰ πέντε "στομάχια" σας φυλακές ...

Κρόνος: Καὶ τί μὲ αὐτό;

Τυφῶν: Θὰ "θαφτεῖ" στὶς αἰώνιες "χωματερὲς" τῆς Μνήμης τοῦ ἀσυνειδήτου σας. Ἐσεῖς ὅταν ἐπιστρέψετε, ἀπὸ τὸ μέλλον στὸ πρόσφορο παρελθοντικὸ παρόν σας, ὁ Ζεὺς μὴ ἐπιστρέφοντας δὲν θὰ ὑπάρχει.

Κρόνος: Δὲν θὰ ὑπάρχει; Πώς;

Τυφῶν: Ναί, δὲν θὰ ὑπάρχει γιὰ νὰ ἐκδιωχθεῖς ὡς Τιτᾶνας Κρόνος ἀπὸ τὸν θρόνο σου στὸν Ὄλυμπο καὶ προφανῶς ὁ Ζεὺς δὲν θὰ σᾶς ρίξει στὰ Ζοφερὰ καὶ παγωμένα Τάρταρα.

Κρόνος: Ω, πόσο εὐχάριστα ἀκούγονται ὅλα αὐτὰ στὰ αὐτιά μου ἀδελφέ μας. Ἀκούγονται ὡς οὐράνια μελωδία, μὴ ἀνάγκης γιὰ διαφυγὴ ἀπὸ τὰ Τάρταρα καὶ παραμονῆς μας στὸν Θρόνο Ὀλύμπου ... .

Τυφῶν: Δὲν πρέπει νὰ ἀποτύχετε ... γιατί θὰ ἐπανέλθετε στὰ Ζοφερὰ παγωμένα Τάρταρα.

Κρόνος: εὐχήσου μας ἀδελφὲ Τυφῶνα, καλὴ ἐπιτυχία.

Τυφῶν:Τώρα πρέπει νὰ ἐπιστρέψω στὸ παρελθοντικὸ παρόν μου γιὰ νὰ βοηθῶ κρυφὰ τοὺς Γίγαντες, στὸν ἀγῶνα τους ἐναντίων τῶν Ὀλυμπίων θεῶν, στὴν ἀνελέητη Γιγαντομαχία. Στὸ ἐπανειδεῖν.... στὸ παρελθοντικὸ παρόν σας...

Τιτᾶνες: Στὸ ἐπανειδεῖν ἀδελφὲ Τυφῶνα στὸ παρελθοντικὸ παρόν μας.

Τιτᾶνες Δαμαστὲς Ταύρων.

Κρόνος: Ἀδέλφια Τιτᾶνες μετὰ τὴν ἐπαναφορὰ τῆς μνήμης μᾶς ἀπὸ τὸν ἀδελφό μας Τυφῶνα ἂς σχεδιάσουμε πὼς θὰ "κουμπώσουμε", ἐπαληθεύσουμε, βεβαιώσουμε καὶ προωθήσουμε τὸ πεπρωμένο μέλλον μᾶς μὲ ἕνα καινούργιο παρελθόν μας, ἐλεύθερων ἀπὸ τὰ Τάρταρα.

Κοῖος: πὸὺ θὰ ἐξαρτηθεῖ ἀπὸ τὶς κὰλὰ σχεδιασμένες ἐπιλογές μας ἐπιτυχίας τῆς ἀποστολῆς μᾶς σὲ αὐτὸν τὸν μεγαλιθικὸ αἰῶνα. Ὡς τότε πὸὺ θὰ ἐξουσιάζει τὸ πεπρωμένο μας, ἂς δαμάζουμε τὸὺς ἱεροὺς ταύρους τοῦ ἄλσους της Ρέας.

Κρεῖος: μέχρι νὰ κληθοῦμε ἀπὸ τὸ πεπρωμένο μας νὰ γίνουμε μεταλλουργοὶ χύτευσης τῆς Ἅρπής, ἀκρογωνιαίου λίθου πραγμάτωσης τῆς ἀποστολῆς μας.

Κρόνος:αδέλφια ἂς ἐξακολουθήσουμε μὲ νέο ἀέρα νὰ δαμάζουμε ταύρους.

Κρεῖος: Ἔλα ταῦρε ...ἔλα καταπάνω στὸ "κόκκινο" φουλάρι μου.

Ταῦρος: Μουουουου ...

Κρεῖος: .. ἔλα Κρόνε .... τώρα πὸὺ πιάνω τὸν Ταῦρο ἀπὸ τὰ κέρατα, ἀνέβα στὴν πλάτη του ... καὶ δεῖξε τὴν ἀκροβατική σου δεξιοτεχνία.

Κοῖος: δὲν νομίζω ὅτι ὑπάρχουν ἄλλοι Κουρῆτες στὴν Κνὼσσὸ καὶ τὴν Ἰδαία Νῆσο (Κρήτη) νὰ μποροῦν νὰ μᾶς ξεπεράσουν στὰ ταυροκαθάψια ...

Κρόνος: ... πόσο μοῦ ἀρέσει νὰ ἀκροβατῶ ἐπάνω στὸὺς ἐξαγριωμένους ταύρους.

Κρεῖος: καὶ ἐμένα μοῦ ἀρέσει νὰ πιάνω τὰ κέρατα τῶν ἱερῶν ταύρων καὶ νὰ μὲ πετοῦν μὲ τὸ ξαφνικὸ τίναγμα τῆς κεφαλῆς τους στὴν πλάτη τους ...

Ὑπερίων:και ἐμένα μοῦ ἀρέσει .... Μὰ ποιοί εἴμαστε τέλος πάντων...

Ἰἀπετός: ἐμένα μοῦ ἀρέσει νὰ μὲ κυνηγοῦν καὶ νὰ τὸὺς κοροϊδεύω .... .

Τιταία:Σταματήστε!!! σπάσατε τὰ νεῦρα μοῦ μὲ τὶς φωνές σας καὶ τὰ μουγκρητὰ τῶν ταύρων σας. Δὲν ἔχετε τίποτα καλύτερο νὰ κάνετε;

Κρεῖος: Πάψε, μὴν διακόπτεις, ἐξασκούμαστε νὰ δαμάζουμε τὸὺς ἱεροὺς Ταύρους.

Τιταία: Δὲν βαρεθήκατε ὅλη μέρα κάθε μέρα μὲ τὰ ἴδια καὶ τὰ ἴδια...

Κρόνος:Το πεπρωμένο μᾶς ἐπιβάλει νὰ εἴμαστε ἄριστοι δαμαστὲς Ταύρων ....

Τιταία:Θα ἔπρεπε νὰ ἔχετε νὰ κάνετε μὲ τὸν Ἀστέριο, τὸν Μινώταυρο, πὸὺ στεκότανε ὄρθιος στὸν λαβύρινθο τοῦ ἄλσους γιὰ νὰ φοβηθεῖτε μὶὰ γιὰ πάντα, ἂν φυσικὰ ὑπῆρχε ἑπόμενη φορά;