9.681-07-20πΧ.Εσπέρας: Ὁ Ζεὺς καὶ ἡ Ἀδράστεια φθάνουν στὴν Κνωσὸ δίαυλου Δία.
Ὁ Ζεὺς στὴν Πύλη Δίαυλου Κνωσοῦ-Νήσου Δία, προετοιμάζεται γιὰ νὰ ἐπιστρέψει στὸ παρελθοντικὸ πεπρωμένο του.
Διάλογος Ζεὺς καὶ Ἀδράστεια μέ Τιταία.
Ζεύς: Ἀδράστεια, πεζοπορῶντας ἀπὸ τὸ ὅρος Δίκτη Σητείας ἐπὶ τέλους φθάσαμε στὴν Κνωσό. Σουρούπωσε καὶ καλὸν εἶναι νὰ ἀναζητήσουμε κατάλυμα περιμένοντας νὰ ἐπιστρέψω ἀπὸ τὴν ἐγγὺς στὴν Κνωσὸ (Τελχίνεια) Πύλη Δίαυλου Δία στὸ παρελθοντικὸ πεπρωμένο μου.
Ἀδράστεια: Α... νὰ μιὰ κυρία ... Καλησπέρα, ψάχνουμε γιὰ κατάλυμα γιὰ νὰ μείνουμε δυὸ νύχτες.
Κυρία (Τιταία): Καλωσορίσατε στὸν τόπο μας. Σήμερα στὴν Κνωσὸ τὰ καταλύματα εἶναι ὅλα γιομᾶτα. Ἂν καταδέχεστε, ὅμως μπορῶ νὰ σᾶς φιλοξενήσω.
Ζεύς: Δὲν νομίζω, ὅτι θὰ σᾶς ἀρνηθοῦμε, τοὐναντίον θὰ σᾶς εὐχαριστήσουμε γι αὐτὴ τὴν μεγάλη προσφορά σας. Πὼς λέγεστε;
Τιταία: Λέγομαι Τιταία καὶ αὐτὸ ἐδῶ εἶναι τὸ σπίτι μου.
Ζεύς: Τὸ ὄνομα μοῦ εἶναι, Ζεὺς καὶ τῆς συνοδοῦ μου Ἀδράστεια.
Τιταία: Ἐδῶ μένουμε τώρα μόνο ἐγὼ καὶ ὁ σύζυγός μου, ἀλλὰ πρὶν μερικὰ χρόνια μένανε ἐδῶ καὶ τὰ πεντάδυμα παιδιά μας.
Ζεύς: Κυρία Τιταία εἴπατε ὅτι μένανε στὸ σπίτι αὐτὸ μὲ τὰ παιδιά σας, Γιατί, δὲν μένουνε ἐδῶ καὶ τὰ παιδιά σας;
Τιταία Ἡ ἐπικράτηση τῶν Κυδώνων στὴν Κνωσὸ μὲ ἐκδίωξη τῶν Τελχίνων, ἀνάγκασαν τὰ παιδιά μου νὰ μεταναστεύσουν γιὰ νὰ βροῦν ἐργασία στὴν Τελχίνεια Ρόδο.
Τιταία: Ἀπὸ ποὺ ἔρχεστε;
Ζεύς: Ἐρχόμαστε ἀπὸ τὰ Ἀνατολικὰ τῆς Νήσου, ἀπὸ τὸ ὅρος Δίκτη Σητείας τῆς Ἰδαίας Ὀροσειρᾶς.
Τιταία: Τυχαία Σύμπτωση θὰ μοῦ πεῖτε, ἀλλὰ σὲ μήνυμα ποὺ ἔλαβα χθές, τὰ παιδιά μου βρίσκονται στὴν ἀνατολικὴ Κρήτη γιὰ κυνήγι, βλέπετε εἶναι κυνηγοί. Ἐπικοινωνοῦμε μὲ μηνύματα καὶ τοὺς περιμένω νὰ ἔλθουν, ὅταν τελειώσουν.
Ζεύς: Σᾶς εὐχόμαστε νὰ τοὺς δεχτεῖτε μὲ κάθε καλό.
Τιταία: Ναὶ τὸ ἔχω ἀνάγκη... Κούφια νὰ εἶναι ἡ Ὥρα, ἀπὸ ἐφιάλτη σὲ χθεσινὸ ὄνειρο, ἔβλεπα τὰ παιδιά μου νὰ τὰ καταβροχθίζει ταῦρος ποὺ ἤθελαν νὰ τὸν φᾶνε ...
Ζεύς: Φαίνεται ὅτι ὁ ἐφιάλτης σχετίζεται μὲ τὴν ἀγωνία σας νὰ δεῖτε τὰ παιδιά σας...
Τιταία σὲ Μήνυμα μοῦ ἀνέφερα στὰ παιδιά μου γιὰ τὸν ἐφιάλτη γιὰ νὰ προσέχουν ... καὶ μὲ μήνυμά τους μὲ καθησύχασαν.
Διάλογος, Ἀδράστεια -Ζεύς,
Ἀδράστεια: Ἂς ἑτοιμαστεῖς Ζήνα γιὰ τὸ ταξίδι τῆς ἐπιστροφῆς σου ...
Ζεύς: Πρέπει νὰ ἐπιστρέψω στὸ παρελθοντικὸ Πεπρωμένο μου, ἀπὸ ὅπου ἦλθε ἡ μητέρα μου, ἡ Ρέα, γιὰ νὰ μὲ γεννήσει κρυφὰ, ὥστε νὰ μὲ σώσει ἀπὸ τὸν Καταπότη πατέρα μου, Τιτᾶνα Κρόνο.
Ἀδράστεια: Ἡ μητέρα σου, ἡ Ρέα, ταξίδεψε ἀπὸ τὸ παρελθὸν μὲ τὴν Αἰώρα Ἀδαμάνθειας στὴν Πύλη Χρόνο – Χώρου Ἴδης στὰ ὄρη Ἴδη Φρυγίας γιὰ νὰ σὲ γεννήσει στὸ ἐκεῖ Ἰδαῖο ἄντρο.
Ζεύς: Πῶς τὸ ξέρεις αὐτό;
Ἀδράστεια: Μᾶς ἐνημέρωσε ὁ Ἀπόλλων, ποὺ σὲ ἔφερε στὸ Δικταῖο Ἄντρο στὸ ὅρος Δίκτη τῆς Ἰδαίας Νήσου. Ἐπίσης μᾶς εἶπε ὅτι ἡ Ρέα σὲ γέννησε καὶ σὲ ἄφησε στὰ χέρια μας, ὡς Νυμφῶν, γιὰ νὰ σὲ ἀναθρέφουμε καὶ ἐπέστρεψε στὸ παρελθοντικὸ παρὸν πεπρωμένο της. Ὅπως μᾶς εἶπε ἐπιστρέφοντας σχεδίαζε νὰ ξεγελάσει τὸν πατέρα σου Κρόνο μὲ ἕνα φασκιωμένο βράχο, ἀντὶ γιὰ ἐσένα.
Ζεύς: Θυμᾶμαι μικρὸ παιδί, τὸν Ἀπόλλωνα ποὺ μὲ ἔφερε ἀπὸ τὸ ὅρος Ἴδη της Φρυγίας, γιὰ νὰ χαθοῦν τὰ ἴχνη μου, πρὸς παραπλάνηση τοῦ πατέρα μου Κρόνου. Μὲ πέρασε διαδοχικὰ ἀπὸ τὸ Ἀπολλώνιο Δέλτα, Διδύμων, Δήλου, Δελφῶν, πρὸς ἐπικουρικὸ Δικταῖο στὸ Λύκαιο Ἀρκαδίας μέχρι νὰ φτάσω στὸ Δικταῖο Ἄντρο τοῦ ὅρους Δίκτη,τὸ ἀνατολικώτερο ὅρος τῆς Ἰδαίας ὀροσειρᾶς τῆς Ἰδαίας Νήσου.
Ἀδράστεια: Γιὰ νὰ ἀνατραφεῖς ὑπὸ τὴν προστασία, πέντε ἔμπιστων γενναίων, Ἰδαίων Δακτύλων.
Ζεύς: Μοῦ λείπει ὁ δεκάχρονος γιός μου ὁ Ζαγρεὺς ποὺ τὸν ἀφήσαμε στὸ Δικταῖο μόνο του.
Ἀδράστεια: Ὄχι μόνο. Παρέμεινε μὲ τὴν τροφὸ Ἀμάλθεια καὶ μὲ τοὺς πέντε Ἰδαίους Δακτύλους του Δικταίου, προστάτες του γιὰ νὰ συνεχίσουν νὰ τὸν ἀναθρέφουμε μέχρι τὴν ἐνηλικίωση του.
Ζεύς: Μήπως ὅμως ὁ μικρὸς Ζαγρεὺς κινδυνεύει;
Ἀδράστεια: Δὲν νομίζω ὅτι κινδυνεύει ἀφοῦ ἐξακολουθοῦν νὰ τὸν προστατεύουν οἱ Ἰδαῖοι Δάκτυλοι καὶ βρίσκεται κάτω ἀπὸ τὴν φροντίδα τῆς Ἀμάλθειας Αἴγας καὶ τῆς Νύμφης Ἴδης. Σύντομα ὅταν ἐπιστρέψω θὰ βρίσκεται καὶ κάτω καὶ ἀπὸ τὴν δική μου φροντίδα. Τοὐναντίον ὁ Ζαγρεὺς θὰ εἶναι πολὺ εὐχαριστημένος τώρα ποὺ ἔχει ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τὴν καταδυνάστευση σου.
Ζεύς: Αὐτὸ μὲ καθησυχάζει ἂν καὶ τὸν ἔχω συνηθίσει καὶ ἤδη μοῦ λείπει πάρα πολύ.
Ἀδράστεια: Πιστεύω ὅτι αὐτὸ ὀφείλεται στὸ γεγονὸς ὅτι ἀπὸ σήμερα ὡς ἐνῆλιξ στὸν Μεγαλιθικὸ κόσμο, ἐδῶ στὴν Κνωσσό, φορτίζεσαι μὲ τὰ θεϊκὰ χαρίσματα σου πρὶν τὴν μεταμόρφωση σου σὲ ἀθάνατης αἰθεριο-ὑλικῆς σωματικῆς ἔνδυσης θεὸς εἰσόδου σου στὴν Πύλη μεταφορᾶς Δία Αἰώρας της Ἀδαμάνθειας πρὸς τὸ παρελθοντικὸ πεπρωμένο σου.
Ὁ Ζεὺς ἐνῷ κουβέντιαζε μὲ τὴν Ἀδράστεια τοὺς πλησίασε ἕνας τυφλὸς Ζητιάνος Τελχίν:
Τελχίν: Εἶμαι ἀόμματος, σᾶς παρακαλῶ μιὰ μικρὴ βοήθεια.
Ζεύς: θέλεις μικρὴ βοήθεια ἢ μήπως θέλεις τὰ μάτια σου;
Τελχίν: Μὰ ἔχεις μάτια γιὰ νὰ μοῦ τὰ δώσεις καλέ μου ξένε;
Ζεύς: ἡ ἐρώτησή μου εἶναι θέλεις μάτια ἢ μιὰ μικρὴ βοήθεια, διάλεξε.
Τελχίν: Εἶναι νὰ τὸ συζητᾶς, μάτια φυσικὰ θέλω....
Ζεύς: Μάτια!
Τελχίν: Α βλέπω ... Θαῦμα. τρέχω νὰ τὸ πῶ ...
Ζεύς: Τὸ ταξίδι μέχρις ἐδῶ Ἀδράστεια ἔγινε χωρὶς κανένα πρόβλημα. Τώρα εἶμαι ἕτοιμος νὰ διέλθω ξανὰ τὴν πύλη Χρόνο-Χώρου Δίαυλου Νήσου Δία.
Ἀδράστεια: Θὰ ἐπιστρέψεις στὸ παρελθόν σου ἀπὸ ὅπου σὲ ἔφερε ἔγκυος ἡ Ρέα μέσα ἀπὸ τὴν Αἰώρα Ἀδαμάνθειας γιὰ νὰ σὲ γεννήσει μὲ εὐάλωτο ὑλο-ἐνεργειακὸ ἔμβιο σῶμα ἐνηλικίωσης στὸ παρελθοντικὸ "μεγαλιθικὸ" πεπρωμένο σου ...
Ζεύς: Ὅταν ἐγκαταλείψω τὸ εὐάλωτο ὑλο- ἐνεργειακὸ σῶμα ἐνηλικίωσης μου, τοῦ μεγαλιθικοῦ αἰῶνα, αὐτὸ θὰ θεωρηθεῖ θάνατος μου καὶ οἱ Κουρῆτες, θὰ ἰσχυρίζονται ὅτι πέθανα καὶ ἔτσι θὰ θεωροῦνται ἀδίκως ἀεὶ ψεῦτες. Ἐν τούτοις, τὸ προσωρινὸ φθαρτὸ ὑλικὸ σῶμα μου, θὰ ἤθελα νὰ μεταφερθεῖ καὶ τοποθετηθεῖ ἐκεῖ ψηλὰ στὴν Ἰδαία ὀροσειρὰ στὸ ὅρος Δίκτη (- Γιούχτα) τῆς θερινής περιόδου ἀνατροφῆς μου στὸ μεγαλιθικὸ πεπρωμένο μου.
Ἀδράστεια: Θεέ μου, μὴν ἀνησυχεῖς θὰ φροντίσω τὸ ἱερὸ λείψανο σου μετὰ τὴν μετάσταση σου στὸ πεπρωμένο σου, νὰ μεταφερθεῖ ἀπὸ Κουρῆτες στὴν κορυφὴ ὅρους Δίκτη- Γιούχτα γιὰ ἐναπόθεση...
Ζεύς: Ἐπιστρέφοντας στὸ Δικταῖο, δῶσε χαιρετισμοὺς καὶ τὴν ἀγάπη μου, στοὺς πέντε Ἰδαίους Δακτύλους προστάτες μου, Ἡρακλῆ, Παιωναῖο, Ἐπιμήδη, Ἰάσιο καὶ Ἴδα, στὶς Νύμφες Ἀμάλθεια καὶ Ἴδη καὶ φυσικὰ στὸν πολυαγαπημένο υἱό μου, τὸν μικρὸ θεὸ Ζαγρέα. Αὔριο, σὲ παρὸν τοῦ Μέλλοντος τοῦ Πεπρωμένου μου, θὰ ἐπιδιώξω νὰ σᾶς δῶ ὡς ἀθάνατος ἀεὶ θεός..