Τιτᾶνες Ἀποστολή,
Πλεῦσις ἀπὸ Ρόδο στὴν Ἀνατολικὴ Ἰδαία (Κρήτη), σὲ Ἀποστολὴ Διαμελισμοῦ, τοῦ μισητοῦ ἀκατονόμαστου Κρονίδη θεοῦ (Ζεύς), ὁ ὁποῖος τοὺς ἔριξε στὰ Ζοφερὰ Παγωμένα Τάρταρα.
9.681.07.22πΧ.Εσπέρας. Ρόδος -Γυψορηχεία- Σφίγγα-Κελάρια.Κρόνος: Ἀδέλφια ἐπί τέλους πλεύσαμε καὶ φτάσαμε στὸν τόπο τῆς ἀποστολῆς μας.
Κρεῖος: Ἀδέλφια καταταλαιπωρηθήκαμε πολὺ μὲ τὴν μυστικὴ πλεύση ἐπανόδου στὸ νησί μας ἀπὸ τὴν Ρόδο, τώρα ποὺ τὸ ἐξουσιάζουν οἱ ἐχθροί μας οἱ Ἰδαῖοι μὲ ἀναθεματισμένους καθοδηγητὲς Ἕλληνες Φθίας Δευκαλίωνα καὶ Πύρρας ...
Κρόνος: Εἴμαστε ξεθεωμένοι σὰν πατήσαμε τὸ πόδι μας στὸ νησὶ καὶ εὐτυχῶς φθάσαμε σὲ αὐτὸ τὸν ἐρημικὸ μὲ ἄφθονο Γύψο (Γυψορυχεία σήμερα) τόπο ποὺ μᾶς ἐπιτρέπει νὰ κρυφτοῦμε γιὰ νὰ ξεκουραστοῦμε καὶ νὰ ἀνασυνταχτοῦμε. Αὔριο πρωὶ πρωί, πρὶν καλά-καλὰ ξημερώσει ἀναχωροῦμε γιὰ νὰ ἐκτελέσουμε τὸν σκοπὸ τῆς ἀποστολῆς μας.
Κοῖος: Στὸ σκότος τῆς νύχτας ἀνενόχλητοι μαζέψαμε γύψο...
9676,07.20πΧ. Κελάρια, νωρὶς τὴν Αὐγή, Ξημέρωμα Τιτάνων.
Κρεῖος: πρὶν καλὰ καλὰ ξημερώσει ξεκινήσουμε πεζοπορία μὲ προορισμὸ τὸ ἀνατολικὸ ἄκρο τῆς νήσου, ὅπου ἀπὸ πληροφορίες γνωρίζαμε ὅτι ἐκεῖ ἀνατρεφόταν κρυφὰ ὁ μισητός μας ἀκατονόμαστος Ζεύς, ὁ ὁποῖος μᾶς ἔριξε στὰ Τάρταρα. Ταλαιπωρηθήκαμε λίγο γιὰ νὰ περάσουμε χωρὶς νὰ μᾶς ἀντιληφθοῦν στὸν Μόχλο πρὸς Κάστελλα καὶ ἀνελέητα στενὰ φορτωμένοι μὲ γυλιὰ μὲ τὰ πράγματά μας καὶ γύψο.
Ὑπερίων: Προχωρήσαμε ἀπὸ κρυφὰ μονοπάτια μὲ μεγάλη προσοχὴ πρὸς τὸν "Ρίχτη" (Μέσα Μουλιανὰ) ὅπου ξεδιψάσαμε καὶ κάναμε καὶ ἕνα σύντομο μπάνιο.
Κοῖος: ἔτσι φτάσαμε στὶς βορινὲς ὑπώρεις τοῦ Ὅρους Γιούχτα στὰ "Λιβάδια" της Ἴδης, ὅπου παρουσιαστήκαμε ὡς κυνηγοὶ χωρὶς νὰ μᾶς ἀντιληφθοῦν ὅτι ἐρχόμαστε ἀπὸ τὴν Τελχίνεια Ρόδο ... Μάλιστα μᾶς πέρασαν γιὰ Κύδωνες καὶ μᾶς φιλοξένησαν μὲ ρακὴ καὶ ἀντικριστά ...
Ἰαπετός : γλεντούσαμε ὅλη νύχτα καὶ Ξεθεωμένοι μᾶς ἐπέτρεψαν νὰ κοιμηθοῦμε γιὰ λίγο στὸ κάστρο τῆς κεφαλῆς τῆς Σφίγγας (Πετρὰς) ὅπου εἴχαμε ἕνα σύντομο ὑπνάκο.
Κρόνος: Σηκωθήκαμε τὴν ὥρα ποὺ ἔσκαγε ὁ ἥλιος στὸ κάστρο τῆς κεφαλῆς τῆς Σφίγγας χωρὶς νὰ ἔχουμε χορτάσει ὕπνο καὶ νὰ ἔχουμε ξεκουραστεῖ.
Κρεῖος: Παρ ὅλη τὴν κούρασή μας ἀναχωρήσαμε ἀμέσως ἀκολουθῶντας τὸν δρόμο ποὺ ὀνομάσαμε Ἰτάνων (ἢ Τιτάνων) διαβαίνοντας κοντὰ ἀπὸ τὸ καλοκαιρινὸ Ἀνάκτορο τῆς Ἀθηνᾶς (Τοπλοῦ) ...
Κρόνος: Ἀπὸ τὸ καλοκαιρινὸ Ἀνάκτορο τῆς Ἀθηνᾶς (Τοπλοῦ) συνεχίσαμε πρὸς τὸ "Σαλμώνιο Ἄκρο" (Κάβο Πλάκο), μέχρι ποὺ φθάσαμε σὲ μιὰ περιοχὴ μὲ "σπηλιαρίδια" ξεθεωμένοι ...
9.681-07-23πΧ. Λημέρι στὰ Κελάρια.Kαρτέρι Συνάντησης μὲ τὸν μικρὸ ἀκατονόμαστο θεό.
Ὑπερίων: Τὴν Αὐγὴ ξύπνησα πρῶτος καὶ Ξύπνησα τὰ ἀδέλφια ὅταν ὁ Ἥλιος ἦταν ἤδη ἀρκετὰ ψηλὰ καὶ ἀρχίσαμε νὰ κουβεντιάζουμε.
Ἰαπετός: Τότε διαπιστώσαμε ὅτι τὰ "σπηλιαρίδια" (στὰ Κελάρια) διέθεταν καλὴ θέα καὶ καταλαβαίναμε ὅτι ἦταν πολὺ κοντὰ στὸν τόπο τοῦ ἀκατονόμαστου μισητοῦ μας νεαροῦ θεοῦ (Ζεύς).
Κρεῖος: "Πολὺ καλὴ θέση γιὰ λημέρι γιὰ καρτέρι τοῦ ἀκατονόμαστου ..."
Κρόνος: "Πράγματι, γιὰ καρτέρι ἀναμονῆς τοῦ πεπρωμένου μας".
Κοῖος: "πολὺ καλὰ ἀδέλφια".
Κρόνος: "Ἀδέλφια ἂς ἀσπρίσουμε τὰ πρόσωπά μας μὲ τὸ γύψο ποὺ κουβαλήσαμε ἀπὸ τὰ ἀνελέητα στενὰ γιὰ νὰ μὴ διακρίνεται τὸ ἀβυσσαλέο μῖσος μας ..."
Κοῖος: "Σωστὰ λὲς Κρόνε, γιὰ νὰ μὴν μᾶς πάρει χαμπάρι ὁ ἀκατονόμαστος".
Κρεῖος: "Γιὰ νὰ μὴν ἀντιληφθεῖ τὶς προθέσεις μας γι΄ αὐτὸν καὶ αὐτὸ θὰ μᾶς διευκολύνει σημαντικὰ στὴν ἐκτέλεση τῆς Ἀποστολῆς μας".
Ὑπερίων: "Γιὰ νὰ τὸν πετσοκόψεις ἀδελφὲ Κρόνε μὲ τὴν Ἄρπη τοῦ πεπρωμένου μας".
Κρόνος: "Ἀκριβῶς γιὰ νὰ τὸν κατακρεουργήσω μὲ τὴν Ἄρπη πρὶν κἂν πεῖ κίχ...."
Ἰαπετός:"Εν τῷ μεταξὺ ἂς μαζέψουμε ξύλα γιὰ νὰ ἀνάψουμε φωτιά."
Κρεῖος: "Φωτιὰ ποὺ ἀπὸ μακριὰ νὰ τὴν θωροῦν εὔκολα οἱ περαστικοὶ διαβάτες."
Κοῖος: "γιὰ νὰ τὴν βλέπουν καὶ νὰ ἔρχονται πρὸς τὰ ἐδῶ οἱ περαστικοὶ καὶ μὲ τὴν εὐκαιρία ἂς ψήνουμε ἀντικριστὰ κρέατα ... καὶ ἂς γλεντοκοποῦμε ...."
Ὑπερίων: "Δὲν θὰ μᾶς κάνει κακὸ μπόλικη καλὴ ρακὴ μὲ μέλι, ἀπὸ αὐτὴ ποὺ μᾶς φίλεψαν στὸ Κάστρο τῆς κεφαλῆς τῆς Σφίγγας, γιὰ δύναμη καὶ κουράγιο."
Κρόνος: Ἡ τσίκνα ἀπὸ τὰ κρέατα καὶ τὸ τρικούβερτο γλέντι, ποὺ θὰ καίγεται τὸ πελεκούδι, μὲ φωνὲς καὶ τραγούδια νὰ ἀντηχοῦν στὴν κοιλάδα θὰ προσελκύουν κάθε διερχόμενο καὶ προφανῶς καὶ τὸν μικρὸ ἀκατονόμαστο τοῦ πεπρωμένου μας...
Κρεῖος: τοῦ πεπρωμένου μας, ὅπως μᾶς ἀνέφερε ὁ Ἀδελφός μας, ὁ Τυφῶνας.
Ἰαπετός: Μόνο κουφοί, τυφλοὶ καὶ χωρὶς ὄσφρηση δὲν θὰ ἔλθουν ὡς ἐδῶ.
Ὑπερίων: Θὰ τρῶμε, θὰ πίνουμε, θὰ τραγουδᾶμε καὶ θὰ γλεντᾶμε, καὶ εἶμαι βέβαιος ὅτι θὰ μᾶς ἀκούσει καὶ θὰ μᾶς δεῖ, ὁ ἀκατονόμαστος καὶ θὰ ἔλθει πρὸς τὰ ἐδῶ ...
Κοῖος:και φυσικὰ βλέποντάς μας βαμμένους ἄσπρους νὰ γλεντᾶμε δὲν θὰ πάρει χαμπάρι γιὰ τὶς προθέσεις μας νὰ τὸν κατακρεουργήσουμε.
Κρόνος: Καλή μας ἐπιτυχία ἀδέλφια! καὶ ἂς εὐχηθοῦμε καλὴ ὥρα γιὰ μᾶς καὶ κακὴ ὥρα γιὰ τὸν ἀκατονόμαστο μικρό, ποὺ μᾶς ἔριξε στὰ Τάρταρα ...

