Ζευς - Ευρώπη,

Μίνως προκατακλυσμιαίος.

Στο Λαϊκό Παραμύθι εντοπίζεται σαφώς η θέση δρώμενων ανατροφής του θεού Δία, σε σπήλαιο στα Λιβάδια Σητείας σε πολύ παλιά εποχή. Οι συγκριτικές ομοιότητες παραμυθιού με αντίστοιχους Μύθους με δεδομένο ότι ο ήρωας Μίνως ως ερωτικός υιός, του θεού Δία με την Ηρωικού-ερωτικού Γένους Ανθρώπων, ηρωίδα πριγκίπισσα Ευρώπη, εντοπίζονται στα προϊστορικά δρώμενα, σε σπήλαιο -Δικταίο Άντρο, στα Λιβάδια Σητείας στην Μεγαλιθική, τέλους της Ησιόδειας Ηρωικής Εποχής.

Η Ηρωική μυθολογική Εποχή, από Αιγύπτιους Ιερείς, αρχίζει την εαρινή ισημερία του έτους 49.187 03 21 πΧ., Έλευσης Ηρώων, από την μεγαλιθική γέννησής τους με συμμετοχής τους με ολύμπιους θεούς στην Γιγαντομαχία, όπως εικάζεται σε απίστευτες συνωμοσίες. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι ο Ηρακλής και ο Διόνυσος, με θαυμαστό τρόπο, ως ταξιδιώτες στον Χρωματικό Χρονο Χώρο ήλθαν στο παρελθόν της Γιγαντομαχίας (της πεντηκοστής χιλιετίας π Χ.) από το μεγαλιθικό μέλλον (της δεκάτης χιλιετίας π. Χ.). Οι ήρωες επιβαλλόταν να ταξιδέψουν στον χρόνο (παρελθόν) από χρησμό του πρωτόγονου θεού Φάνη, για να βοηθήσουν τους Θεούς του Ολύμπου στην Γιγαντομαχία. Οι Γίγαντες διεκδικούσαν την επαναφορά των πέντε Τιτάνων από τα Τάρταρα, όπου τους είχε ρίξει ο Ζην Ζευς μετά την ήττα τους, στην Τιτανομαχία. 

Η ήττα των Γιγάντων λήξης της Τιτανομαχίας, καταγράφεται από Ιερείς της Αιγύπτου, την Φθινοπωρινή ισημερία ου έτους 49.187 09 21 πΧ,. Στην Φθινοπωρινή  Ισημερία το έτους 49187 π.Χ. συγκαλείται η πρώτη σύσκεψη του δωδεκάθεο συμβουλίου των νικητών Ολυμπίων Θεών, στον Θρόνο του Ολύμπου. Στο Συμβούλιο αυτό που προεδρεύει ο Ζην Ζευς, οι Ολύμπιοι θεοί, αποφασίζουν να προσφέρουν την αθανασία στους Ήρωες, Διόνυσο και Ηρακλή, ως ανταμοιβή για την βοήθεια τους, εναντίον των Γιγάντων. Μεταξύ πολλών άλλων, η Εστία προσφέρει στον Διόνυσο την θέση της στο Συμβούλιο Ολύμπιων θεών. Σε αυτή την σύσκεψη αποφασίστηκε ο διορισμός του θεού Ήφαιστου, ως πρώτου Βασιλιά των Προσώπων του Ηρωικού Γένους Ανθρώπων (Homo Sapiens).

Προκατακλυσμιαίο Δικταίο Άντρο.

Στο Λαϊκό παραμύθι, είναι σαφής η αναφορά ύπαρξης σπηλαίου, πηγής και μικρής λίμνης στο χωράφι μου, στα Λιβάδια Σητείας που σύμφωνα με το παραμύθι της λαϊκής τοπικής παράδοσης στοίχειωναν ξωτικά Νεράιδες.

Από την παράδοση πληροφορούμαστε ότι οι νεράιδες ανέθρεψαν ένα πριγκιπόπουλο με γάλα και μέλι, κρυφά από τον πατέρα του.

Στο λαϊκό Παραμύθι, παρατηρούνται ομοιότητες που συσχετίζουν το σπήλαιο με αναφερόμενο σε μύθους το Δικταίο Άντρο, της προκατακλυσμιαία Ηρωικής Εποχής, στο οποίο ανατράφηκε ο θεός Ζευς από Νύμφες, την Ἴδη του απαραίτητου για την Ζωή Ύδατος, την Αμάλθεια Αίγα που πρόσφερε το γάλα της και την Αδράστεια Βασίλισσα Μέλισσα που πρόσφερε μέλι και νέκταρ.

πηγή (*1) Ἀπολλόδωρου, Θεογονία – Βιβλιοθήκη Α' 1,5-1,7.

Αρπαγή Ευρώπης Ψηφιδωτό. Ζεύγμα (Σελεύκεια Ευφράτη), «Zevgma Mosaic Museum». [w]

Ζευς και Ευρώπης Αρπαγή.

Στο Λαϊκό Παραμύθι, το πριγκιπόπουλο που ανατράφηκε στα Λιβάδια Σητείας, όταν μεγάλωσε, ενήλικας ταξίδεψε στην Ανατολή, όπου είδε και ερωτεύτηκε μια εύμορφη κόρη, την οποία έκλεψε και έφερε στο σπήλαιο του και πηγή της Ζωής στα Λιβάδια Σητείας. Στο παραμύθι το Πριγκιπόπουλο με την Πριγκίπισσα της Ανατολής απόκτησαν υιό, τον Μίνωα, αργότερα Βασιλιά της Κρήτης.

Η διήγηση αυτή είναι καταφανές ότι μοιάζει με τους αρχαίους μύθους, Στην μυθολογία, ο ενήλιξ θεός Ζευς αναχωρεί από το Δικταίο Άντρο ανατροφής του και ταξιδεύει στην Ανατολή, όπου στην χώρα της Φοινίκης, συναντά και ερωτεύεται την εύμορφη πριγκίπισσα Ευρώπη. Ο θεός Ζευς μεταμορφωμένος σε ήρεμο φιλικό και όμορφο λευκό ταύρο, αρπάζει την ανυποψίαστη κόρη Ευρώπη και επιστρέφει στο Δικταίο Άντρο, όπου αποκτούν υιό, τον Μίνωα, ο οποίος έμελλε να γίνει Βασιλιάς με έδρα την Κρήτη του λαού της θάλασσας ακτών και νήσων Τηθύος και των μακρινών αποικιών στον Τριφυή Ωκεανό.

πηγή (*2) Λουκιανός, "Ενάλιοι Διάλογοι" (125-180 μ. Χ.):

Κνωσσός (Ιδαία). Θρόνος μετακλυσμιαίων διαδόχων Μίνωα, Βασιλέων Λαού Τηθύος [w] .

Μίνως, ο προκατακλυσμιαίος Βασιλιάς,

Τάλως, ο φύλακας της Κρήτης (Απρόσωπο Έξυπνο Ανθρωποειδές-Ρομπότ).

Ο Τάλως ή Τάλων ήταν η πρώτη έξυπνη μηχανή (ρομπότ), που κατασκεύασε ο θεός Ζευς και παραχώρησε στον υιό του Μίνωα, Βασιλιά Τηθύος για να τον βοηθά στην παρακολούθηση και φύλαξη της Νήσου Κρήτης.

Για το έργο τη φύλαξης της Κρήτης ο Τάλως επιτηρούσε συνεχώς όλες τις ακτές της Κρήτης, διαθέτοντας βοηθούς σμήνος από "πανταχού παρούσες" ιπτάμενες χρυσές-χάλκινες μέλισσες που αντάλλασσαν συνεχώς πληροφορίες με τον Τάλω.

Με τις ιπτάμενες μέλισσες, σήμερα τις κατανοούμε ως bee -drones, ο Τάλως, επιτηρούσε σπιθαμή προς σπιθαμή, όλη την ακτογραμμή της Νήσου Κρήτης. Οι "ιπτάμενες έξυπνες μέλισσες" ενημέρωναν συνεχώς τον "έξυπνο συντονιστή τους Τάλω" και έφεραν οπλισμό για να αντιμετωπίζουν άμεσα και αποτελεσματικά κάθε εισβολέα στο Νησί της Κρήτης.

Ο Τάλως και οι ιπτάμενες Μέλισσες - επειδή σήμερα δεν ερμηνεύονται λογικά για να υφίστανται στις πρωτόγονες παλαιολιθικές κοινωνίες, θεωρούνται ως δημιουργήματα φαντασιόπληκτων "ψεκασμένων".

Ο Τάλως διατηρούσε την θερμοκρασία του σώματός του σταθερή με ρευστό "Ιχώρ" που ενδεχόμενο φράξιμο των σωλήνων μεταφοράς του ή διαρροή του προκαλούσε υπερθέρμανση του και διακοπή της λειτουργίας του.

---

5ος πΧ. αιών κρατήρ με το "θάνατο του Τάλω". Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Jatta στο Ruvo di Puglia (Απουλία Ιταλιάς).

Πλευρά Α: Ο Τάλων "σκοτώνεται" από τη Μήδεια (τέρμα αριστερά) και τους έφιππους Δίδυμους αδελφούς Διόσκουρους στην Αργοναυτική Εκστατεία παρουσία Ποσειδώνα και Αμφιτρίτης (πάνω δεξιά γωνία).