Περσεφόνη

Ζεύς & Ζαγρεύς,

#

Περσεφόνης Ἁρπαγή

Άδης.

Καυλίκα καὶ Ζάκρος

"Καυλίκα Ζάκρου", σημερινὴ ὀνομασία της κορυφής Δικταίου πάνω από την Ζάκρο που θυμίζει τὸ κεραυνοβόλο ἐρωτικὸ πάθος τοῦ Κούρου γιὰ τὴν κερασφόρο θεά Περσεφόνη.

Σχέση θεᾶς Περσεφόνης μὲ Κοῦρο Δία. 

Ἡ θεὰ Περσεφόνη κόρη τῆς θεᾶς Δήμητρας, ἀπὸ τὴν ἐγκατάστση Ἰδαίων, στὶς ἀκτὲς τῆς Βυθισμένης σήμερα "Δικταίας" στὴν θάλασσα, στὶς ἀνατολικὲς ὑπώρειες τοῦ ὅρους Δίκτη μὲ συνοδοὺς μάζευε ἀγριολούλουδα. 

Ὁ Κοῦρος Ζεὺς σὲ μιὰ ἀπὸ τὶς "ἐξόδους" του, στὶς ἀνατολικὲς ὑπώρειες τοῦ ὅρους Δίκτη Ζάκρου, συνάντησε τὴν νεαρὴ πανέμορφη θλιμμένη κερασφόρο θεὰ Περσεφόνη. Ὁ θεὸς Κοῦρος και η κεραφόρος θεά Περσεφόνη, κεραυνοβολήθηκαν κατακέφαλα και συνῆψαν σχέση. 

Σὲ ἀνάμνηση αὐτῆς τῆς προκατακλυσμιαίας συνάντισης καὶ τοῦ ἐρωτικοῦ πάθους τοῦ Κούρου μὲ τὴν κερασφόρο θεὰ Περσεφόνη, τὸ Δικταῖο ὅρος στὴν Ζάκρο, τὸ ὀνόμασαν "Καυλίκα"*.

Ἀπὸ τὴν σχέση Κούρου καὶ κερασφόρου θεᾶς Περσεφόνης, στὸ ὅρος "Καυλίκα Δικταίου" γεννήθηκε ὁ κερασφόρος θεὸς Ζαγρεύς. Σὲ ἀνάμνηση αὐτῆς τῆς γέννησης στὴν καυλίκα Δικταίου, ἡ περιοχὴ ὀνομάστηκε Ζάγρος (Ζάκρος).

Βασιλιᾶς Ἰδαίας Νήσου Ἀστερίων.

Ἡ Εὐρώπη, δὲν εἶχε ἐρωτευθεῖ τὸν Κοῦρο καὶ σὲ συνάντηση μὲ τὸν Βασιλιᾶ Ἰδαίας Νήσου Ἀστερίωνα, Εὐρώπη καὶ Ἀστερίων ἔννοιωσαν ἀμοιβαία ἕλξη ποὺ ἐξελίχθηκε σὲ σχέση. 

Σὲ μυθοπλασίες, ἐκδοχὲς Ὀρφικῶν, ὡς Κοῦρος νεαρὸς εὐάλωτος ἀθάνατος ὡς Πρόσωπο θεοῦ, ἐπιβάλετο "μόνιμη" σχέση Κούρου ὡς θεοῦ μὲ θεά. Δὲν ἦταν ἡ σχέση θεοῦ ἀθάνατου ταιριατὴ μὲ Ἡρωικὴς θνητῆς.

Ὅταν ὁ Κοῦρος βρέθηκε σὲ σχέση μὲ τὴν θεὰ Περσεφόνη, τότε ἡ Εὐρώπη, απαλάχτηκε και παντερεύτηκε τὸν ἐρωτικό της σύντροφό Ἀστερίωνα, ὁ ὁποῖος υἱοθέτησε καὶ τὰ παιδιά της μὲ τὸν Κοῦρο. 

Ὁ Κοῦρος Ζεὺς συναίνεσε ἡ Εὐρώπη νὰ "παντρευτεῖ" τὸν βασιλιᾶ τῆς Νήσου ἰδαίας, τὸν Ἀστερίωνα καὶ τὴν προίκισε μάλιστα μὲ τρία ὑπέροχα δῶρα του, μεταξὺ τῶν ὁποίων τὸν Τάλων, φύλακα τῆς Κρήτης.

Ὁ Ἀστερίων ἀπὸ τὴν βυθυσμένη σήμερα στὸν Δίαυλο Νήσου Δία Κνωσσό, βασίλευε στὴν νῆσο Ἰδαία, δηλαδὴ στὴν ἐλεύθερη ἀπὸ Τελχίνες πρώην ἐπαρχία τῆς Ὠγυγείας "Ἰδαίας Νήσου".

Ζαγρεύς, Ζάκρος, Ζηρόκαμπος και Ζήρος.

Ὁ Ζεὺς κρυβόταν, ὅπως εἶναι γνωστὸ γιά νά προφυλαχτεί, ἀπὸ τὸν πατέρα του Κρόνο. Ο Ζεύς θέλοντας νὰ προφυλάξει καὶ τὸν νεογέννητο γιό του με την κερασφόρο θεά Περσεφονη, τὸν κερασφόρο θεὸ Ζαγρέα, τὸν ἔκρυψε σὲ Ἄντρο. Συγκεκριμένα τὸν ἔκρυψε σε Δικταῖο Ἄντρο θερινῆς διαμονῆς του, στὸ ὀροπέδιο Ζήρου τοῦ ὅρους Δίκτη Γιούχτα, μετακινούμενο σὲ χειμερινὴς διαμονὴς τόπο στὴν Ζάκρο (=Ζαγρέα), ἐγγὺς Πηγῆς ὕδατος καὶ ἐναλλακτικὰ στὸν Ζηρόκαμπο. 

Ὁ Κοῦρος Ζεὺς ἐπιπλέον διέθεσε γιὰ προστασία τοῦ εὐάλωτου υἱοῦ του, μικροῦ θεοῦ Ζαγρέα, τοὺς προστάτες φύλακές του, τοὺς Ἰδαίους Δακτύλους και τροφούς του, Ίδη, Ἀμάλθεια καὶ Ἀδράστεια.

Ζευς, Άδης και Αρπαγή Περσεφόνης,

Τὴν θεά Περσεφόνη μετὰ τὴν μετάσταση τοῦ Κούρου Δία, στὸ παρελθοντικὸ πεπρωμένο του, ὡς Ζήνα Δία, τὴν ἀπήγαγε ὁ γηραιὸς ἀδελφὸς τοῦ Ζήνα Δία, ὁ Ζῆν Ἅδης.