Γραικὸς καὶ Ἥρωες Θούλης,
ἀποβιβάζονται στὴν Ἀταλάντη Φθίας.
Ἡ Πανδώρα κρατάει πίθο, ὁ Ἑρμῆς καί ὁ Προμηθεύς καθιστὸς .
Θέμα:
Πέντε Κάβειροι "ὀνομάστηκαν" Ἰδαῖοι Δάκτυλοι Κουρῆτες, Προστάτες τοῦ Κούρου Δία, στὰ Ὄρη της Κουρο-τρόφου Ἰδαίας Νήσου Κρήτης καὶ ὄχι ὅπως πιστευόταν στὰ ὄρη Ἴδα Μυσίας (Τρωάδας) τῆς Μικρᾶς Ἀσίας.
Οἱ ἀπόψεις τῆς παραπάνω ἐκδοχῆς στηρίζονται σὲ μυθολογικὰ ψήγματα, ἐτυμολογικὲς ἐνδείξεις καὶ παλαιοὺς χάρτες, ὅπως τὴν Χάρτα Ρήγα. Μὲ ἄλλα λόγια σήμερα ἡ Μυθολογικὴ ἐκδοχὴ ἀνατροφῆς τοῦ Κούρου Δία στὰ ἀνατολικότερα ὄρη τῆς πρωταρχικὰ ὀνομαστῆς ὡς Ἰδαίας ὀροσειρᾶς τῆς Ἰδαίας Νήσου Κρήτης ἢ ὀροσειρᾶς Δείκτεως Γιούχτα. Στὴν ὀροσειρὰ Δείκτεως Γιούχτα τοποθετεῖται τὸ Δεικταῖο Ἄντρο ποὺ εἶναι προγενέστερο κάθε ἄλλου μεταγενέστερου Ἄντρου στὴν Κρήτη (Ψυχρό, Ψηλορείτης) στὴν Πελοπόννησο (Λύκαιο), στὴν Μικρὰ Ἀσία (Ἴδα Μυσίας καὶ Ἴδα Φρυγίας) ἢ ἀλλοῦ.
Στὴν Μυθολογία πάντα οἱ ἀρχαῖοι μυθοπλάστες ἱστορικῶν γεγονότων "ἀνέδυαν" μυθοπλασίες μύθων ποὺ συνέχεαν προγενέστερα μὲ μεταγενέστερα γεγονότα καὶ παρουσίαζαν ἐξίσου "Κότα ποὺ ἔκανε τὸ Αὐγὸ ἢ Αὐγὸ ποὺ ἔκανε τὴν Κότα".
Ἔτσι ἀκόμα καὶ σοβαροὶ ἱστορικοὶ τῆς ἀρχαιότητας ἔπεσαν σὲ παγίδες μυθοπλαστών, ἐνδεχομένως καὶ σκόπιμων, ποὺ κατάφεραν νὰ περάσουν ἀκόμα καὶ μέσῳ τοῦ Ἡροδότου, αἱρετικὲς θέσεις ὅπως πχ ὅτι τὰ "φοινίκια" γράμματα εἶναι προγενέστερου ἀλφάβητου τῶν ἑλληνικῶν Ἀλφαβήτων. Νεώτεροι μυθοπλάστες ὅπως πχ ὁ Ἰώσηπος προώθησαν σκόπιμα κάθε αἱρετικὴ "πολιτικὴ ἄποψη ἀλλοιωμένη ἐπιδέξια παρουσιάζοντας τὰ μεταγενέστερα ἑτερόφωτα ὡς προγενέστερα αὐτόφωτα, προωθῶντας ἔτσι ἔξυπνα τὰ μεγαλόπνοα σχέδια ὁμοϊδεατῶν τους.
Σήμερα ἂν δεχτοῦμε αὐτὲς τὶς θέσεις εὔκολα δεχόμαστε ἀπόψεις ὅτι οἱ πρόγονοί μας Ἀρχαῖοι Πρωτο- Ἕλληνες καὶ Ἕλληνες στὰ πολιτιστικὰ ἄϋλα ἀγαθὰ τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Σοφοῦ, ὅπως Γνώση Γλῶσσα, Γραφὴ Τέχνες, Ἐπιστῆμες, Τεχνολογία καὶ ἄλλα νὰ φαινόμαστε δεύτεροι ἢ τρίτοι καὶ "καταϊδρωμένοι" ... καὶ νὰ μᾶς θεωροῦν ἐπιπρόσθετα ¨ψεκασμένους" συνομωσιολόγους.
Ἐπιβάλλεται νὰ ἀποκαλυφθεῖ ὅτι ἡ μυθολογούμενη ἐπικρατὴς ἄποψις ἐλεύσεως καὶ ἐγκαταστάσεως προσφύγων (Καβείρων) μὲ ὀνομασία "Ἰδαῖοι" ἀπὸ ὀροσειρὰ τῆς Μυσίας Μικρᾶς Ἀσίας (Τρωάδα) δὲν εὐσταθεῖ καὶ δὲν συμβάλλει στὸ κτίσιμο τῆς ἀληθινῆς ἱστορίας μας.
Ἂν πάρουμε τὰ πράγματα ἀπὸ τὴν ἀρχή, θὰ διαπιστώσουμε ὅτι ἡ Ἰδαία Νῆσος μυθολογεῖται ὡς πρωταρχικὸς τόπος, τῆς Νύμφης Ἴδης, ἀπὸ τὴν ὁποία πῆρε τὸ ὄνομα τῆς ἡ Ἰδαία Ὀροσειρὰ ποὺ τὸ ὄνομα Ἴδη φέρει τὸ ψηλότερο κεντρικὸ βουνὸ τῆς Κρήτης, ὁ Ψηλορείτης.
Αὐτὸς ὁ πρωταρχικὸς τόπος, τῆς Μυθικῆς Νύμφης Ἴδης, δέχτηκε τὰ προκατακλυσμιαῖα χρόνια πρόσφυγες Κάβειρους Καβείριων Μυστηρίων "Πρωτο- Ἕλληνες Πελασγοὺς" ἀπὸ τὸ Βόρειο Αἰγαῖο καὶ συγκεκριμένα τὴν Λῆμνο, Σαμοθράκη καὶ Μυσία Μικρᾶς Ἀσίας. Αὐτὴ τὴν προκατακλυσμιαία ἐποχὴ ἡ Μικρασιατικὴ Μυσία δεχόταν εἰσβολεῖς Ὑποχθόνιους Ἀτλαντικῆς (Τυφωνικὴς ἐπιρροῆς) ποὺ ἔρχονταν σὲ ἀντιπαραθέσεις μὲ τὸν λαὸ τῆς εὐρύτερης Ἀρραντίδος Ὀλύμπου Τηθύος. Ἔτσι κάτοικοι τῆς Εὐρύτερης Ἀρραντίδας πέραν τῆς Φθίας ἀναγκάζονταν σὲ μετακινήσεις σὲ ἄλλους πιὸ ἥσυχους τόπους. Στὴν περίπτωση τῆς Μυσίας πολλοὶ κάτοικοι βλέποντας νὰ ἔρχεται ἡ Ἀτλαντικὴ "καταιγίδα" κατέφυγαν σὲ πιὸ "εἰρηνικοὺς" κατὰ τὴν γνώμη τοὺς τόπους.
Σὲ ὅλη αὐτὴ τὴν μετακίνηση Πρωτο- Ἑλλήνων Καβείρων ἀπὸ τὸ Βόρειο Αἰγαῖο στὴν Κρήτη συμβαίνει καὶ τὸ γεγονὸς Γέννησης τοῦ Κούρου Δία, μὲ Χρονοχωρικὴ μετακίνηση τῆς μητέρας του Ρέας στὸ "Μεγαλιθικὸ" Μέλλον. Αὐτὸ κρίθηκε ἀπαραίτητο ἀπὸ τὴν θεὰ Ἀδαμάνθεια τῆς Ὑπερβόροιας Πύλης γιὰ νὰ γεννηθεῖ καὶ μεγαλώσει ὁ Ζεὺς μὲ ἀσφάλεια ἀποφεύγοντας νὰ τὸν καταπιεῖ ὁ πατέρας του Κρόνος. Ὡς τόπος ἀνατροφῆς τοῦ Δία, ἐπιλέγεται ἡ ἤρεμη ἀκόμα γωνιὰ στὴν Ἰδαία Νῆσο μὲ προστάτες τοὺς πέντε Ἰδαίους Δακτύλους ἰ ....
Πὼς ἑρμηνεύεται ὅτι ἡ ὀροσειρὰ Ἴδη στὴν Κρήτη ὅτι εἶναι προγενέστερης ὀνομασίας τῆς ὀροσειρᾶς της Ἴδας στὴν Μικρασιατικὴ Μυσία;.
Ὁ ἀξιόλογος ἀείμνηστος Ἀρχαιολόγος Ν. Παπαδάκης, μοῦ εἶχε ἀπαντήσει ὅτι δὲν ἀπέκλειε ἡ ὀνομασία τῆς ὀροσειρᾶς Ἴδης τῆς Κρήτης, νὰ εἶναι προγενέστερη τῆς ὀνομασίας της Ἴδας τῆς Μικρασιατικῆς Μυσίας. Ἂν θυμᾶμαι καλὰ ὁ Ἀρχαιολόγος ΝΠ θεωροῦσε ὅτι ἀπὸ τὸ Βόρειο Αἰγαῖο (Λῆμνο, Σαμοθράκη, Μυσία) ἦλθαν Κάβειροι ποὺ πρωτο ἐγκαταστάθηκαν στὴν Ἀνατολικὴ Ἰδαία ὀροσειρὰ ἢ ὀροσειρὰ Δείκτεως-Ὑηττοῦ (Δίκτη Γιούχτα).
Ἔτσι ἑρμηνεύεται καὶ ἡ νεότερη ἄποψη τῆς πρωταρχικῆς παρουσίας τῆς Νύμφης Ἴδης μὲ ὅλη τὴν σχετικὴ μυθολογία τῆς περιοχῆς. Προφανῶς ἑρμηνεύεται καὶ ἡ συνάντηση τῆς Νύμφης Ἴδης στὴν Βόρεια Παραλία Ἀκτῶν τῆς ἀνατολικῆς Ἰδαίας ὀροσειρᾶς της Δείκτεως, παραλία Ἀφροδίτης, μὲ τὴν θεὰ Ἀφροδίτη. Ἔτσι ἑρμηνεύεται καὶ τὸ πρωταρχικὸ Δεικταῖο Ἄντρο, τῆς ὀροσειρᾶς Δείκτεως (Γιούχτα) ἰδιαίτερης συγκεκριμένης ὀνομασίας τῆς προγενέστερης ἀνατολικότερης Ἰδαίας Ὀροσειρᾶς τῆς Νήσου Κρήτης,. Προφανῶς καὶ τῆς ὀνομασίας Ἰδαῖοι Δάκτυλοι προστάτες τοῦ θεοῦ Κούρου Δία ἢ Κουρῆτες καὶ ἐν συνεχείᾳ προστάτες τοῦ ἥρωα Μίνωα καὶ τοῦ μικροῦ θεοῦ Ζαγρέα.
Εὔλογα ρώτησα τὸν ἀείμνηστο ἀρχαιολόγο ΝΠ, μετὰ ἀπὸ αὐτὰ πῶς ἑρμηνεύεται ἡ μεταγενέστερη ὀνομασία Ἴδα καὶ Ἰδαία ὀροσειρὰ στὴν Μικρασιατικὴ Μυσία.
Ὁ ΝΠ γνώστης τῆς τοπικῆς Μυθολογίας, θυμᾶμαι ποὺ μοῦ εἶπε ὅτι αὐτὸ ὀφείλεται στὸ γεγονὸς ὅτι, ὁ Βασιλιᾶς της Μυσίας Τεῦκτρος ὁδήγησε τοὺς Καβείρους στὴν Ἰδαία Νῆσο Κρήτη. Ἐπίσης γνώριζε ὅτι ὁ Τεῦκτρος ἐπέστρεψε στὴν Μικασιατικὴ Μυσία καὶ τότε ὀνομάτισε σὲ ἀνάμνηση τῆς Ἴδης καὶ τὴν ὀροσειρά της Μυσίας ὡς Ἴδα Μυσίας. Ἡ Μυσία πρὸς τιμή του Τεύκτρου μετονομάστηκε Τευκτρίς. Ἡ παραπάνω ἐκδοχὴ εἶναι ἐμφανῶς ἀντίθετη ἀπὸ τὴν ἐπικρατοῦσα μυθολογικὴ ἄποψη τῆς ἀποδοχῆς ὡς προγενέστερης τῆς ὀνομασίας Ἴδα Μυσίας Μικρασίας.
Πρὸς ἐνίσχυση τῆς παραπάνω ἐκδοχῆς, ὁ ἀρχαιολόγος ΝΠ, ἀναφέρθηκε μυθολογικὴ ἐκδοχή του Βιργίλιου ἀπὸ τὴν Αἰνειάδα, ὅτι ὁ Αἰνείας σὲ ὄνειρό του μαθαίνει "ἀπὸ τὶς προγονικές του θεότητες" ὅτι ὁ "Δάρδανος γιὸς Δία καὶ Ἠλέκτρας θυγατέρας τοῦ Ἄτλαντα καὶ ὁ Ἰάσιος" καθὼς καὶ "οἱ προγονικὲς θεότητες" ὅτι ἦλθαν ἀπὸ τὴν "Ἑσπερία" (Ἀτλαντίδα μέσῳ Ἰταλίας).
Ὁ Δάρδανος ἀπέπλευσε πρὸς τὴν Μυσία περνῶντας ἀπὸ τὸν Ἑλλήσποντο, ποὺ μετονομάσθηκε σὲ Δαρδανέλια. Ὁ Δάρδανος στὴν Τευκτρίδα Μυσίας (Τρωάδα) "καλωσορίστηκε" ἀπὸ τὸν Τεῦκτρο βασιλιᾶ (γιὸ ποταμοῦ Σκάμανδρου καὶ νύμφης Ἴδας) ποὺ γιὰ νὰ τὸν "καλοπιάσει" γιὰ νὰ μὴν χαλάσει την Τευκτρίδα, ὅπως φοβόταν, τοῦ ἔδωσε γιὰ σύζυγο, τὴν κόρη του Βάτεια. Ὁ Δάρδανος ἀπὸ τὴν Βάτεια ἀπέκτησε δύο γιούς τον Ἴλο καὶ τὸν Ἐρυχθόνιο. Ὁ Δάρδανος ἵδρυσε τὴν πόλη Δαρδανία στὴν ὀροσειρά της Μυσίας καὶ ἀρχικὰ προσποιούμενος, εἰσήγαγε τὴν λατρεία τῆς θεᾶς Ἀθηνᾶς, ἐνῷ ἀργότερα ἡγήθηκε τῆς Ἀτλαντικῆς κατοχῆς ὑποχθόνιων θεοτήτων. Ὁ Δάρδανος διαδέχτηκε μετὰ τὸν θάνατο τὸν Βασιλιᾶ Τεῦκτρο μετονομάζοντας ἀμέσως την Τευκτρίδα σὲ Δαρδανία. Οἱ γυιοί του Δαρδάνου ἀνέπτυξαν ἀποικίες ὅπως στὴν Ἰωνικὴ Ἀνατολικὴ Ζάκυνθο καὶ τὴν Μικρασιατικὴ Φρυγία, ὅπου ὁ γιός του Δαρδάνου, ὁ Ἴδας ὀνομάτισε τὰ ὄρη της Φρυγίας Ἰδαῖα καὶ ὅπου ἵδρυσε ναὸ στὴ Μητέρα τῶν Θεῶν την Κυβέλη-Ρέα μὲ μυστήρια καὶ τελετὲς (προκατακλυσμιαῖα χρόνια Διονύσου).
Σὲ ὅλα τὰ παραπάνω μυθολογούμενα μετὰ τὴν ἐπιστροφή του Τεύκτρου ἀπὸ τὴν Κρήτη στὴν Μυσία ἑρμηνεύεται σαφέστατα, ἡ πρωταρχικὴ παρουσία τῆς Νύμφης Ἴδης στὴν Ἰδαία Νῆσο Κρήτη ὡς προγενέστερη τῆς ὀνομασίας τῶν Ἰδαίων καὶ τῆς ὀνομασίας τῆς Ἴδας στὴν Μυσία καὶ Φρυγία Μικρᾶς Ἀσίας.
Στὴν προφορικὴ παράδοση, τῶν χωρὶς γραφὴ μέχρι πρόσφατα, ἀλλοιωμένης γιὰ χιλιετίες προφορικῆς ὁμηρικῆς διαλέκτου τῶν Ἀετῶν (=Σκιππερίων), ὑποστηρίζεται ἡ καταγωγὴ τους ἀπὸ Ἕλληνες μὲ μικρὲς ἀναμίξεις πρωτο-Ἑλλήνων Πελασγῶν ὅπως Ἰλλυριῶν καὶ Δαρδάνων. Οἱ Σκιππέριοι υἱοθετοῦν ὡς πρόγονό τους τὸν Μέγα Ἀλέξανδρο ἢ ὅπως τὸν ὀνομάζουν Λέκα ποὺ σημαίνει καὶ φωτεινὸς (Λὺκ Λούκ, Λούξ ...καὶ Λευκὸς) ὀνομάζοντας τὴν νομισματικὴ μονάδα της Σκιππερίας Leku πρὸς τιμὴν τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου.
Τὸ πέρασμα μυθολογιῶν ποὺ χάνονται καὶ σχετίζονται μὲ τοὺς Δαρδανοὺς ἔχει μεγάλη σημασία λόγῳ ἔνταξης τῶν Δαρδανῶν στὴν ἐχθρικὴ πρὸς τὴν Ἀρραντίδα Ὀλύμπου Ζώνη ἐπιρροῆς τῆς προκατακλυσμιαίας Ἀτλαντίδας στὴν ὁποία ὁ Δάρδανος τῆς Μυσίας εἶναι μιὰ ψηφῖδα τοῦ Ἀτλαντικοῦ πλέγματος στὶς Ἀτλαντικὲς προκατακλυσμιαῖες ἐκστρατεῖες.
Ταρταρία, Ἀτλαντὶς ὁρμητήριο Προκατακλυσμιαίων ἐκστρατειῶν Ἀτλάντων.
Ἀπὸ τὴν Ταρταρία Ἀνταρκτικὴς ὁ Τυφῶν ἀπέκτησε τὴν κατοχὴ τῆς ἀδελφῆς φιλικῆς Αρραντίδος Ποσεδωνίας ποὺ μετονόμασε στὴν ἐχθρικὴ Ἀρραντίδος Ἀτλαντίδα. Ἡ Ἀτλαντίδα ἀπὸ τὰ προκατακλυσμιαῖα χρόνια ἔγινε ὁρμητήριο ἐκστρατειῶν γιὰ κατοχὴ ὅλων τῶν λαῶν τῆς γῆς, ποὺ καθοδηγήθηκαν γιὰ πρώτη φορὰ ἀπὸ τοὺς Δάρδανο, Ὤγυγο καὶ Κέκροπα.
1) "Δαρδάνου" ποὺ καταλαμβάνεται τὶς πέραν τῶν πρὸς ἄρκτο Ἀκτῶν Τηθύος Εὐρασίας. Διανοίγονται ἐκτεταμένα Ὑποχθόνια Δίκτυα -Λαβύρινθοι καὶ ἡ Εὐρασία περνᾶ στὸν κατοχικὸ Ζυγὸ "Δαρδανου" Ἀτλάντων. Ἡ Εὐρώπη ὡς Ὑποχθόνια Ἰβηρία (Hyberia), διατηρεῖ τὸ ὄνομα στὴν Ἰβηρικὴ Χερσόνησο καὶ στὸν Ἰβηρικό Καύκασο. Ἐπίσης τίθεται ὑπὸ κατοχὴ Δαρδάνου Ἀτλάντων ἡ ἀχανὴς Ἀσία ὡς Σιβηρία ποὺ διατηρεῖται ὡς ὀνομασία τῆς Ἀρκτικῆς Ἀσίας καθὼς καὶ τῆς Κεντρικῆς ὅπως Ὑποχθόνια Τάκλα Μακὰν=Έρημος ποὺ δὲν ἔχει ἔξοδο καθὼς ἐπίσης Νότιας καὶ Ἀνατολικῆς Ἀσίας.
2) Ὠγύγου κατάληψης τὸν πέραν πρὸς Μεσημβρία καὶ Ἀνατολικῶν Ἀκτῶν Τηθύος Ἀφρικῆς καὶ Ἐγγὺς Ἀσίας, Στὴν ἐκστρατεία τοῦ Ὠγύγου τίθενται ὑπὸ κατοχὴ Ὠγύγου ὅλη ἡ Ἀνατολικὴ καὶ Νότια Ἀφρικὴ καὶ ἐγγὺς Ἀσία καθὼς καὶ τὰ νησιὰ τῆς Ἄσπρης Θάλασσας τῆς Ἀνατολικῆς Τηθύος (Μεσογείου), συμπεριλαμβανομένης καὶ τῆς Κρήτης....
3) Κέκροπα κατάληψης Ἀνατολικῶν Τοπων Τηθύος. Καταλαμβάνει νήσους κα ἀκτὲς Κυανῆς Θάλασσας Τηθύος Ἑσπερίας.
Ἐλεύθεροι Ἀτλαντικῆς προκατακλυσμιαίας Ἐπιρροῆς τελικὰ παραμένουν μόνο
α) Φθία, Ἀρραντὶς Ὀλύμπου.
β) Τροιζηνία Θούλης καὶ Ἐλπίδας Ὑπερβορείας.
β) Τηθύος Στὺξ Ἄσπρης Θάλασσας
Ἡ ραγδαία τρομακτικὴ ἐπέκταση τῆς Ἀτλαντικῆς κατοχῆς ἀντιμετωπίστηκε ἀπὸ τοὺς Ὀλύμπιους θεοὺς μὲ θεομηνίες -κατακλυσμούς ποὺ ἔπληξαν τὰ ἐκστρατευτικὰ σώματα τῶν Ἀτλάντων. Ἀκολούθησαν ἐκκαθαριστικὲς ἐκστρατεῖες ὅπως Διονύσου πρὸς τὴν ἀνατολὴ καὶ Ἡρακλῆ πρὸς τὴν Ἑσπερία. Μὲ τὶς ἐκστρατεῖες Διονύσου καὶ Ἡρακλῆ οἱ Ἄτλαντες προκατακλυσμιαῖα περιορίστηκαν ἐκτὸς Ἄσπρης Θάλασσας Τηθύος (Ἀνατολικῆς Μεσογείου).
Τρωϊκὸς Πόλεμος, (9614π.Χ.-9604π.Χ.).
Ὁ περιορισμὸς ἐκτὸς Ἄσπρης Θάλασσας Τηθύος ἐπέτρεψε τὴν ἀνασύνταξη τῆς Φθίας (Ἀθηναίων σήμερα στὸν βυθὸ κοντὰ στὸ Σούνιο Ἀκτῆς Ἀθήνας Ποσειδῶνα) καὶ Δικταίων Κρήτης... οἱ ὁποῖοι μὲ βοήθεια τῶν Ὀλυμπίων καὶ Πόντιων θεῶν ὁδηγήθηκαν στὴν Μεγάλη προκατακλυσμιαία Τρωικὴ ἐκστρατεία. Κατὰ τὴν διάρκειά της ἐκστρατείας -Τρωικοῦ Πολέμου- προκλήθηκε ἡ προκατακλυσμιαία καταστροφή της Ἀτλαντίδος καὶ καταστροφή της Σύρτεως μὲ ἐξαφάνιση τῆς Γαλάζιας Θάλασσας ποὺ παρέμεινε ὡς Κίτρινη Ἔρημος τῆς Σαχάρας...
Τῆς καταστροφῆς της Ἀτλαντίδος καὶ ἐρημοποίησης τῆς Γαλάζιας θάλασσας, ἀκολούθησε ἀνασύνταξης τῶν Ἀτλαντικῆς Ἐπιρροῆς λαῶν ὅπου γῆς σὲ μετακλυσμιαίους πολέμους ποὺ ἐξακολουθοῦν νὰ ταλανίζουν τὴν Ἀνθρωπότητα...
Σὲ αὐτὴ τὴν Φάση ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες μέσα ἀπὸ τὶς καταστροφὲς προσφέρουμε ἀγαθὰ Πολιτισμοῦ ποὺ μᾶς χάρισαν οἱ πρόγονοί μας γιὰ νὰ ἐκπολιτίσουμε ὅλους τοὺς Βαρβάρους ὡς δῆθεν "πολιτισμένους" ποὺ συνεχίζουν νὰ ὑπηρετοῦν ἀκόμα τὴν ἔξυπνη "πολιτισμένη" οἰκονομικὴ Βαρβαρότητα ....
Ἀτλαντικῆς Ἐπιρροῆς ἔχουν οἰκειοποιηθεῖ Τὴν Τρίαινα τοῦ Ποσειδῶνα, τὸ ὁποῖο δείχνουν χωρὶς ντροπὴ, ὡς ἔμβλημά τους (βλέπε πχ ἔμβλημα τρίαινας νεοσύστατης Οὐκρανίας) ... ...
Ἐπίσης ἡ ξεραμένη "΄Γαλάζια" Θάλασσα τῆς πατρίδας τῶν Ἀτλάντων ἔχει ἐπηρεάσει τὴν σύγχρονη Μυθολογία τῶν Ἀτλαντικῆς Ἐπιρροῆς ἡγετῶν λαῶν ποὺ ἀναζητοῦν τὴν χαμένη στὴν ἔρημο "Γαλάζια πατρίδα" ......
Σ. Μητρόπουλος
Γραικός: Ἂς ἀποβιβαστοῦμε στὸν ὑποδειχθέντα ἀπὸ τοὺς θεοὺς προορισμό μας, στὴν Ἀταλάντη Φθίας Ὀλύμπου. Σύντροφοι Σέλλας Πρόσωπα ἀπόγονοι Ἡρακλῆ καὶ Διόνυσου, ἐπιζήσαντες στὸ καταφύγιο τῆς Τροιζηνίας Ἐλπίδας Θούλης, μὲ δεδομένο καὶ τῆς ἀπόσυρσης τῶν θεῶν στὸ καταφύγιο τῆς Ἐλπίδας, πρέπει νὰ οἰκοδομήσουμε, χωρίς την βοηθεια τῶν θεῶν, ἕνα νέο εἰρηνικὸ πολιτισμένο κόσμο ποὺ νὰ μὴν μᾶς ὁδηγήσει ξανὰ στὴν καταστροφὴ ὅπως στὸν προκατακλυσμιαῖο τεχνολογικὸ πολιτισμό τῶν Ἄντεν τῶν Πυλῶν ὑπὸ καθοδήγηση Ζηνῶν Ὀλύμπου (Ζῆν Ζεύς), Στυγὸς (Ζῆν Ποσειδῶν), Ἅδη (Ζῆν Ἅδης) καὶ Τροιζηνίας Ἐλπίδος Θούλης (Ζεύς, Ποσειδῶν καὶ Ἅδης).
Σέλλας Ἀργοναῦτες: Ὡς ἀνεπανάληπτα ἀνθεκτικὰ Πρόσωπα Σέλλας (Ἄταλαντ) ἀπὸ ἐδῶ στὴν Ἀταλάντη πρέπει νὰ ξεκινήσουμε τὴν ἀντιμετώπιση τῶν ἐπιζησάντων διεφθαρμένων πολυπρόσωπων "Ἄτλ-Ἄντ", σὲ αὐτὴ τὴν νέα ἐποχή, χωρὶς τὴν βοήθεια τῶν ἀποσυρθέντων θεῶν.
Γραικός: Στὴν ἀποστολή μας θὰ χρησιμοποιήσουμε τὰ ὅπλα τοῦ πολιτισμοῦ ὡς ἀποτρεπτικὰ πολέμων καὶ καταστροφῶν μὲ ἐκπολιτισμὸ τῶν πολυπρόσωπων Βαρβάρων ΑτλΑντ στὸν Ὑφήλιο Κόσμο. Μὰ τί βλέπω, κάποιοι ἔρχονται πρὸς τὰ ἐδῶ;...