Φυτά, Ζώα και Άνθρωποι.

 Φθαρτής (Θνητής) Βιοϋλικής επικοινωνιακής σωματικής Ένδυσης.

Η Παρουσία των αιθεριο-υικών Προσώπων θεών συνοδεύεται με φθαρτά εξελισσόμενα υλικά και βιουλικά όντα, ως κοσμήματα του Κόσμου,

Κάππαρις Αγκαθωτή (Capparis Spinosa) άνθος. Αυτοφυές φυτό Σητείας.

Ο κισσός γνωστός από πολύ παλιά (Όμηρος) ήταν το ιερό φυτό και επώνυμο «Κισσός» του Διονύσου, το Διονύσιον που ο Διόνυσος ως μωρό φορούσε ως στεφάνι. Με κισσό στεφάνωναν στην αρχαιότητα οι Έλληνες τα αγάλματα του Διονύσου, τους ποιητές και τους πότες, επειδή τον θεωρούσαν σύμβολο αθανασίας καθώς και αντίδοτο για τον πονοκέφαλο από μέθη.

Φτέρη Αφροδίτης, δείκτης πηγής, αμαγάριστης με γάργαρο τρεχούμενο νερό.

Αδίαντο κόμης στεγνής αναδυόμενης Αφροδίτης από την θάλασσα (Adiantum capillus-veneris) (@),

Aptenia cordifolia, παχύφυλλο φυτό που καλύπτει την ξερολιθιά μαζί με αμπελόψις..

Μέλισσες Κρήτης, χωρίς Κεντρί.

Ο Μελισσοκόμος με ενημέρωσε επίσης ότι η Μέλισσα της Κρήτης έχει εξαφανιστεί μετά την εισαγωγή στην Κρήτη των Ευρωπαϊκών μελισσών που παράγουν μεγάλες ποσότητες μελιού. Μου ανέφερε επίσης ότι είχε ακούσει ότι την αρχαία χωρίς κεντρί μελιτοφόρο κρητική Μέλισσα, Μινωίτες θαλασσοπόροι την μετέφεραν σε αποικίες τους, στην Ινδία και Κεΰλάνη. Η Κεΰλάνη θεωρείται ότι ήταν γνωστή στους θαλασσοπόρους Μινωίτες από την προκατακλυσμιαία εποχή του θεού Διονύσου της δεκάτης χιλιετίας πΧ.

Λένε ότι ο Λασιθιώτης Ναύαρχος του Μεγάλου Αλεξάνδρου Νέαρχος (360πΧ-300πΧ), στα Αλεξανδρινά χρόνια, δηλαδή τον τέταρτο αιώνα πΧ., ταξίδευε στην πέραν της Ιωλκού του Δία (ΖΕΟΥΣ - ΣΟΥΕΖ) Ερυθρά θάλασσα και πέραν των Ερυθρών Πυλών, στον Ερυθρό Ωκεανό (Ινδικό). Με άλλα λόγια οι τότε θαλασσοπόροι Μινωίτες ταξίδευαν στα παράλια και νησιά Αφρικής και Ασίας όπως Αραβίας, Περσίας και Ινδιών μέχρι νήσου Κεϋλάνης (Σρι Λάνκα) και πέραν αυτής σε Παλυβόθρα (Μπαγκλαντές) και κίτρινες πύλες σε Μιαν Μαρ (Βιρ-μανία) και Ωκεανίδες νήσους στον Κίτρινο Ειρηνικό Ωκεανό. (*)

Ο Μελισσοκόμος με ενημέρωσε επίσης ότι η Μέλισσα της Κρήτης έχει εξαφανιστεί μετά την εισαγωγή στην Κρήτη των Ευρωπαϊκών μελισσών που παράγουν μεγάλες ποσότητες μελιού. Μου ανέφερε επίσης ότι είχε ακούσει ότι την αρχαία χωρίς κεντρί μελιτοφόρο κρητική Μέλισσα, Μινωίτες θαλασσοπόροι την μετέφεραν σε αποικίες τους, στην Ινδία και Κεΰλάνη. Η Κεΰλάνη θεωρείται ότι ήταν γνωστή στους θαλασσοπόρους Μινωίτες από την προκατακλυσμιαία εποχή του θεού Διονύσου της δεκάτης χιλιετίας πΧ.

Λένε ότι ο Λασιθιώτης Ναύαρχος του Μεγάλου Αλεξάνδρου Νέαρχος (360πΧ-300πΧ), στα Αλεξανδρινά χρόνια, δηλαδή τον τέταρτο αιώνα πΧ., ταξίδευε στην πέραν της Ιωλκού του Δία (ΖΕΟΥΣ - ΣΟΥΕΖ) Ερυθρά θάλασσα και πέραν των Ερυθρών Πυλών, στον Ερυθρό Ωκεανό (Ινδικό). Με άλλα λόγια οι τότε θαλασσοπόροι Μινωίτες ταξίδευαν στα παράλια και νησιά Αφρικής και Ασίας όπως Αραβίας, Περσίας και Ινδιών μέχρι νήσου Κεϋλάνης (Σρι Λάνκα) και πέραν αυτής σε Παλυβόθρα (Μπαγκλαντές) και κίτρινες πύλες σε Μιαν Μαρ (Βιρ-μανία) και Ωκεανίδες νήσους στον Κίτρινο Ειρηνικό Ωκεανό. (*)

Σε μια πρόχειρη αναζήτηση στο Διαδίκτυο βρήσκουμε μελιτοφόρες μέλισσες χωρίς κεντρί στην Κεϋλάνη (Sri Lanca) και σε μια περιοχή της ανατολικής ακτής της Νότιοδυτικής Ινδίας.
Πέραν της εισαγωγής των Ευρωπαϊκών Μελισσών, η μεγάλη αλλαγή της πανίδας και χλωρίδας της Κρήτης όπως και της ευρύτερης περιοχής των Λιβαδιών Σητείας περιόρισαν σημαντικά όλες τις μέλισσες και παράγοντες όπως:
α) η εξαφάνιση θυμαριών και άλλων θάμνων και συγκεκριμένα στην "παπούρα" στα Λιβάδια Σητείας, β) οι αεροψεκασμοί με DDT μεταπολεμικά για τα κουνούπια στην μέριμνα εξάλειψης της μάστιγας της ελονοσίας και ακολούθως

γ) η αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων εντομοκτόνων και άλλων

Αυτονόητο ότι η μείωση των εντόμων αλλοίωσε συνολικά και το οικοσύστημα χλωρίδας και πανίδας της περιοχής με σημαντικές μειώσεις όλων των πτηνών, ιθαγενών και αποδημητικών καθώς και των μικρών ζώων, επηρεάζοντας παράλληλα σημαντικά και την χλωρίδα και την παραγωγικότητα των χωραφιών.

Χρυσό κόσμημα Μελισσών (Ανάκτορο Μαλίων). Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου.[w]

"Ψεκασμένοι;" φαντασιόπληκτοι ισχυρίζονται ότι το κόσμημα μελισσών ήταν ομοίωμα αναμνηστικό ιπτάμενων μηχανικών μελισσών (bee-drones κατανοούμε σήμερα) που συνεργάζονταν με τον Τάλω στην Φύλαξη της Κρήτης από εισβολείς.

Σαύρες και Φίδια Κρήτης, χωρίς Δηλητήριο.

Λιακόνι =Chalcides ocellatus (ΕΙΖΑΠ).

Ο Μελισσοκόμος με ενημέρωσε ότι οι Σαύρες της Κρήτης δεν έχουν δηλητήριο.

Η Κρητική Σαύρα, το Λιακόνι, προφανώς είναι παρεξηγημένο στις μαντινάδες που ισχυρίζονται ότι "το Λιακόνι, Άμα σε δαγκάσει από το στόμα, θες γιατρό και στρώμα. Άμα σε δαγκάσει απ' την ουρά, θες σκαπέτι και παπά»!

Σπιτόφιδο Κρήτης [Χ?]

Από τον Μελισσοκόμο ενημερώθηκα επίσης ότι τα Φίδια της Κρήτης δεν έχουν δηλητήριο. Αναφέρονται τέσσερα (4) ακίνδυνα φίδια της Κρήτης,

τα Αγιόφιδο, Λιμνόφιδο, Σπιτόφιδο και Δενδρογαλιά.

Αυτές οι ονομασίες είναι κοινές που χρησιμοποιούν και οι ερπετολόγοι αν και οι τοπικές ονομασίες τους είναι διαφορετικές.

Άνθρωποι Παλαιολιθικής Εποχής.

Ο ισχυρισμός αρχαιολόγων, ότι το νησί της Κρήτης σε παλαιολιθικούς αιώνες, δηλαδή πριν το 9700 π. Χ., ήταν ακατοίκητο από ανθρώπους και ακολούθως με πρώτες εγκαταστάσεις ανθρώπου στην Κρήτη (Ανθρώπου σοφού "Homo sapiens") από την Αφρική έχει σήμερα μετά από πρόσφατες ανασκαφές και μελέτες απορριφθεί,

Η απόρριψη της δοξασίας της αφρικανικής προέλευσης προέκυψε από πολλές εργασίες και ανασκαφές με πρόσφατη σημαντική ανασκαφή από τον T. F. Strasser (Providence College, R.I., USA), του 2008 και 2009 στον Πλακιά της νότιας Κρήτης που ήλθαν στο φως εργαλεία χειρός "pre-Homo sapiens" 130.000 ετών, δηλαδή πολύ προ της δωδεκάτης χιλιετίας παλαιολιθικής εποχής.

Επιπλέον γενετικές εργασίες έδειξαν ότι οι αφιχθέντες σε προϊστορικές εποχές στο νησί δεν συνοδεύτηκαν με ολική εξόντωση των προγενεστέρων αλλά με αφομοίωση τους.

Πηγή: (PDF) Dating Palaeolithic sites in southwestern Crete, Greece (researchgate.net).