Μέλισσες Κρήτης, χωρὶς Κεντρί.

Μελισσοκόμος μὲ ἐνημέρωσε ἐπίσης ὅτι, ἡ Μέλισσα τῆς Κρήτης, ἔχει ἐξαφανιστεῖ μετὰ τὴν εἰσαγωγὴ στὴν Κρήτη τῶν Εὐρωπαϊκῶν μελισσῶν ποὺ παράγουν μεγάλες ποσότητες μελιοῦ. Μοῦ ἀνέφερε ἐπίσης ὅτι εἶχε ἀκούσει ὅτι τὴν ἀρχαία χωρὶς κεντρὶ μελιτοφόρο κρητικὴ Μέλισσα, Μινωίτες θαλασσοπόροι τὴν μετέφεραν σὲ ἀποικίες τους, στὴν Ἰνδία καὶ Κεΰλάνη τοῦ Ἐρυθροῦ Ἰνδικοῦ Ὠκεανοῦ. Ἡ Κεΰλάνη θεωρεῖται ὅτι ἦταν γνωστὴ στοὺς θαλασσοπόρους Μινωίτες ἀπὸ τὴν προκατακλυσμιαία ἐποχὴ τοῦ θεοῦ Διονύσου τῆς δεκάτης χιλιετίας πΧ. Λένε ὅτι ὁ Λασιθιώτης Ναύαρχος τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου Νέαρχος (360πΧ-300πΧ), στὰ Ἀλεξανδρινὰ χρόνια, δηλαδὴ τὸν τέταρτο αἰῶνα πΧ., ταξίδευε στὴν πέραν τῆς Ἰωλκοῦ τοῦ Δία (ΖΕΟΥΣ - ΣΟΥΕΖ) Ἐρυθρὰ θάλασσα καὶ πέραν τῶν Ἐρυθρῶν Πυλῶν, στὸν Ἐρυθρὸ Ὠκεανὸ (Ἰνδικό). Μὲ ἄλλα λόγια οἱ τότε θαλασσοπόροι Μινωίτες ταξίδευαν στὰ παράλια καὶ νησιὰ Ἀφρικῆς καὶ Ἀσίας ὅπως Ἀραβίας, Περσίας καὶ Ἰνδιῶν μέχρι νήσου Κεϋλάνης (Σρὶ Λάνκα) καὶ πέραν αὐτῆς σὲ Παλυβόθρα (Μπαγκλαντὲς) σὲ Μιὰν Μὰρ (Βίρ-μανία) καὶ μετά τις κίτρινες πύλες, Ὠκεανίδες νήσους στὸν Κίτρινο Εἰρηνικὸ Ὠκεανό.

Σὲ μιὰ πρόχειρη ἀναζήτηση στὸ Διαδίκτυο βρήσκουμε μελιτοφόρες μέλισσες χωρὶς κεντρὶ στὴν Κεϋλάνη (Sri Lanca) καὶ σὲ μιὰ περιοχὴ τῆς ἀνατολικῆς ἀκτῆς τῆς Νότιοδυτικής Ἰνδίας. Πέραν τῆς εἰσαγωγῆς τῶν Εὐρωπαϊκῶν Μελισσῶν, ἡ μεγάλη ἀλλαγὴ τῆς πανίδας καὶ χλωρίδας τῆς Κρήτης ὅπως καὶ τῆς εὐρύτερης περιοχῆς ὅρους Δίκτη, Παπούρας καί Λιβαδιῶν (Σητείας) περιόρισαν σημαντικὰ ὅλες τὶς μέλισσες. 

Συγκεκριμένα παράγοντες ὅπως:

α) ἡ ἐξαφάνιση θυμαριῶν καὶ ἄλλων θάμνων καὶ συγκεκριμένα στὴν "παπούρα" στὰ Λιβάδια Σητείας, 

β) οἱ ἀεροψεκασμοὶ μὲ DDT μεταπολεμικὰ γιὰ τὰ κουνούπια στὴν μέριμνα ἐξάλειψης τῆς μάστιγας τῆς ἑλονοσίας καὶ ἀκολούθως

γ) ἡ  χρήση φυτοφαρμάκων ἐντομοκτόνων καὶ ἄλλων

δ)Ἐναέρια ρευματοφόρα καλώδια 

ε) Τὸ δίκτυο τῆς κινητῆς τηλεφωνίας 

ς) οι ανεμογεννήτριες.

ζ) Φύτευση ἐλαιόδεντρων καὶ πολλῶν ἄλλων δέντρων 

η) Ἡ προώθηση τῶν οἰκισμῶν καὶ ἄλλες αἰτίες πέραν τῆς παρούσης σύντομης ἀναφορᾶς, μείωσαν μέχρι ἐξαφάνισής ὅλα τὰ ἔντομα καὶ ἰδιαιτέρως τὰ ἰθαγενῆ ἔντομα μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ τῆς Κρητικῆς μέλισσας.

Αὐτονόητο ὅτι ἡ μείωση τῶν ἐντόμων ἀλλοίωσε συνολικὰ καὶ τὸ οἰκοσύστημα χλωρίδας καὶ πανίδας τῆς περιοχῆς μὲ σημαντικὲς μειώσεις ὅλων τῶν πτηνῶν, ἰθαγενῶν καὶ ἀποδημητικῶν καθὼς καὶ τῶν μικρῶν ζώων, ἐπηρεάζοντας παράλληλα σημαντικὰ καὶ τὴν χλωρίδα καὶ τὴν παραγωγικότητα τῶν  χωραφιῶν.

Χρυσὸ κόσμημα Μελισσῶν (Ἀνάκτορο Μαλίων). Ἀρχαιολογικὸ Μουσεῖο Ἡρακλείου.[w]

"Ψεκασμένοι;" φαντασιόπληκτοι ἰσχυρίζονται ὅτι τὸ κόσμημα μελισσῶν ἦταν ὁμοίωμα ἀναμνηστικὸ ἰπτάμενων μηχανικῶν μελισσῶν (bee-drones κατανοοῦμε σήμερα) ποὺ συνεργάζονταν μὲ τὸν Τάλω στὴν Φύλαξη τῆς Κρήτης ἀπὸ εἰσβολεῖς.

Σαῦρες καὶ Φίδια Κρήτης, χωρὶς Δηλητήριο.

Λιακόνι =Chalcides ocellatus (ΕΙΖΑΠ).

Μελισσοκόμος μὲ ἐνημέρωσε ὅτι οἱ Σαῦρες τῆς Κρήτης δὲν ἔχουν δηλητήριο. Ἡ Κρητικὴ Σαύρα, τὸ Λιακόνι, προφανῶς εἶναι παρεξηγημένο στὶς μαντινάδες ποὺ ἰσχυρίζονται ὅτι "τὸ Λιακόνι, Ἅμὰ σὲ δαγκάσει ἀπὸ τὸ στόμα, θὲς γιατρὸ καὶ στρῶμα. Ἅμὰ σὲ δαγκάσει ἀπ' τὴν οὐρά, θὲς σκαπέτι καὶ παπᾶ»!

Ἀπὸ τὸν Μελισσοκόμο ἐνημερώθηκα ἐπίσης ὅτι τὰ Φίδια τῆς Κρήτης δὲν ἔχουν δηλητήριο. Ἀναφέρονται τέσσερα (4) ἀκίνδυνα φίδια τῆς Κρήτης, τὰ Ἀγιόφιδο, Λιμνόφιδο, Σπιτόφιδο καὶ Δενδρογαλιά. Αὐτὲς οἱ ὀνομασίες εἶναι κοινὲς ποὺ χρησιμοποιοῦν καὶ οἱ ἐρπετολόγοι ἂν καὶ οἱ τοπικὲς ὀνομασίες τους εἶναι διαφορετικές.

Ἄνθρωποι Σοφοί, Παλαιολιθικῆς Ἐποχῆς.

Ὁ ἰσχυρισμὸς ἀρχαιολόγων, ὅτι τὸ νησὶ τῆς Κρήτης σὲ παλαιολιθικοὺς αἰῶνες, δηλαδὴ πρὶν δώδεκα χιλιετίες (πρίν από τό 9700 π.Χ.), ἦταν ἀκατοίκητο ἀπὸ ἀνθρώπους (Ἀνθρώπου σοφοῦ "Homo sapiens") καὶ ἀκολούθως μὲ πρῶτες ἐγκαταστάσεις ἀνθρώπου στὴν Κρήτη  ἀπὸ τὴν Ἀφρικὴ ἔχει σήμερα ἀπορριφθεῖ. Ἡ ἀπόρριψη τῆς δοξασίας τῆς ἀφρικανικῆς προέλευσης προέκυψε ἀπὸ πολλὲς ἐργασίες καὶ ἀνασκαφὲς μὲ πρόσφατη σημαντικὴ ἀνασκαφῇ ἀπὸ τὸν T. F. Strasser (Providence College, R.I., USA), τοῦ 2008 καὶ 2009 στὸν Πλακιὰ τῆς νότιας Κρήτης ποὺ ἦλθαν στὸ φῶς ἐργαλεῖα χειρὸς "pre-Homo sapiens" 130.000 ἐτῶν, δηλαδὴ πολὺ πρὸ τῆς δωδεκάτης χιλιετίας. Ἐπιπλέον γενετικὲς ἐργασίες ἔδειξαν ὅτι οἱ ἀφιχθέντες σὲ προϊστορικὲς ἐποχὲς στὸ νησὶ δὲν συνοδεύτηκαν μὲ ὁλικὴ ἐξόντωση τῶν προγενεστέρων ἀλλὰ μὲ ἀφομοίωση τους. 

Οἱ παλαιοὶ ἄνθρωποι, τῆς παλαιολιθικῆς ἐποχῆς ἀναφέρονται ἀπὸ τὸν Ἡσίοδο ὡς Κρόνιοι, 

Χρυσό, Ἀργυρὸ καὶ Χαλκὸ Γένος Ἀνθρώπων.

 Ἄνθρωποι Σοφοί, Ἡρωικῆς Ἐποχῆς. 

Αὐτεξούσιοι ἄνθρωποι, θεωροῦνται οἱ ἐρωτικοὶ απόγονοι Θεῶν καὶ Ἡρώων ποὺ παρουσιάζονται στὸ προσκήνιο μετὰ τὴν ἧττα τῶν Γιγάντων ἀπὸ θεοὺς καὶ Ἥρωες (Διόνυσος καὶ Ἡρακλῆς) πρὶν ἀπὸ πενῆντα χιλιετιες.

Πηγή: (PDF) Dating Palaeolithic sites i

Τέττιξ (Τζίτζικας), Οἰκογένειας Τεττιγιδῶν (Cicadidae),

ἔντομο ποὺ ζεῖ σὲ δέντρα καὶ παράγει χαρακτηριστικὸ ἦχο.

Τέττιξ καὶ μύρμηκες (Αἰσώπου Μῦθοι) :

Χειμῶνος ὥρᾳ τὸν σῖτον βραχέντα οἱ μύρμηκες ἔψυχον. 

Τέττιξ δὲ λιμώττων ᾔτει αὐτοὺς τροφήν. 

Οἱ δὲ μύρμηκες εἶπον αὐτῷ· «Διὰ τί τὸ θέρος οὐ συνῆγες καὶ σὺ τροφήν;» 

Ὁ δὲ εἶπεν· «Οὐκ ἐσχόλαζον, ἀλλ' ᾖδον μουσικῶς.» 

Οἱ δὲ γελάσαντες εἶπον· «Ἀλλ' εἰ θέρους ὥραις ηὔλεις, χειμῶνος ὀρχοῦ.»

Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὐ δεῖ τινα ἀμελεῖν ἐν παντὶ πράγματι, ἵνα μὴ λυπηθῇ καὶ κινδυνεύσῃ.