Πρωτόπλαστοι,

Ίχωρ: Τι είναι αυτοί οι παραλογισμοί Αδάμ. Πως είναι δυνατόν να κατάγεσαι από την Εδέμ και να μην γνωρίζεις. Πως έφυγες από την Εδέμ, χωρίς να ξέρεις που είναι.

Αδάμ: Είναι μια πολύ μεγάλη και απίστευτη Ιστορία, Βασιλιά μου .

Ίχωρ: Μήπως δεν είσαι με τα συγκαλά σου Αδάμ; Τι παραξενιές είναι αυτές;

Αδάμ: Δεν φταίω εγώ αν τα λεγόμενα μου φαίνονται περίεργα και αναληθή σε σας.

Ίχωρ: Από την παράδοσή μας γνωρίζουμε ότι μετά την Μεγάλη καταστροφή [9653.01.01πΧ], είμαστε απόγονοι ηρωικών ιθαγενών της περιοχής αυτής καθώς επίσης και Ιχώρ και Σέλλας Φθίας Ολύμπου που προσέφυγαν εδώ.

Αδάμ: Δηλαδή έχετε προγόνους και εσείς, προσφύγων που ήλθανε εδώ.

Ίχωρ: Οι πρόγονοί μου άλλοι έμεναν εδώ και άλλοι ήλθαν και έρχονται από αλλού.

Αδάμ: Δηλαδή δεν είστε βέρος ιθαγενής αυτής της εύφορης περιοχής βασιλιά μου.

Ίχωρ: Από τέσσερες χιλιετίες έρχονται εδώ πρόσφυγες κυρίως όμως από την επικράτεια της Φθίας, Σέλλας Έλληνες, Σέλλας Δευκαλίωνα, υιού του θεού Προμηθέα και αφετέρου της ιχώρ Πύρρας και του αδελφού της Ιχώρ Γραικού Βασιλέα ιχώρ Εθνών και Ελλήνων παιδιών θεών και Βασίλισσας Θούλης Πανδώρας.

Αδάμ: Και σεις βασιλιά Ίχωρ είστε ιχώρ απόγονος;

Ίχωρ: Είμαι απόγονος ιχώρ, διότι αρκεί ένας μόνο πρόγονος μου να είναι ιχώρ.

Αδάμ: Δηλαδή και ένας πρόγονος σας να είναι ιχώρ είστε κληρονόμος ιχώρ;

Ίχωρ: Ναι, έτσι ακριβώς. Πρόγονοι μου ιχώρ από περιοχή της Φθίας Ολύμπου, κατευθύνθηκαν προς τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα όλου τον Κόσμου και απέκτησαν απογόνους με ιθαγενείς που κληρονόμησαν την ιχώρ καταγωγή τους με δικαίωμα να διεκδικούν την σκυτάλη αλληλουχίας του βασιλιά των Ελλήνων και των Εθνών ιχώρ Γραικού.

Αδάμ: Και σεις βασιλιά Ίχωρ ως απόγονος ιχώρ, διαθέτεται την σκυτάλη ιχώρ;

Ίχωρ: Ναι, δεδομένου ότι η σκυτάλη αλληλουχίας ιχώρ του Γραικού μπορεί να διανέμεται και να κληροδοτείται σε απογόνους ιχώρ. Η στρατιά απογόνων των ιχώρ μεριμνούν στο σύγχρονο Σιδηρούν Γένος Ανθρώπων χωρίς θεούς, για την άμιλλα αναγέννησης του χαμένου "προκατακλυσμιαίου" μεγαλιθικού τεχνολογικού "πολιτισμού" της προγενέστερης Ηρωικής Εποχής, χωρίς όμως τις αντιπαραθέσεις που θα οδηγήσουν σε νέες μεγάλες καταστροφές τον κόσμο.

Αδάμ: Και πως θα το καταφέρεται αυτό βασιλιά μου;

Ίχωρ: Μέχρι σήμερα, την φθινοπωρινή ισημερία του 5509π.Χ (5509.09.21πΧ.) πάνω από τέσσερες χιλιετίες μετά την Μεγάλη καταστροφή, συμβάλουμε σημαντικά στην αναγέννηση πολιτισμών στο χωρίς θεούς Σιδηρούν γένος μας στον Υφήλιο Κόσμο. Εν προκειμένω ο εκτός Άδυτων Πόλεων θνητών ηρωικών ανθρώπων Κόσμος με όσα μας μεταφέρθηκαν από τους Ιχώρ προγόνους μας της "προκατακλυσμιαίας" εποχής αναγεννάτε σε Μεσολιθικό και Νεολιθικό Υφήλιο Κόσμο.

Αδάμ: Και τι περιμένετε να γίνει;

Ίχωρ: Ευελπιστούμε σε περαιτέρω συνεχείς επιταχυνόμενες μελλοντικές αναβαθμίσεις της Τεχνολογικής ανάπτυξης ενός υγιούς πολιτισμού αυτεξούσιων ελεύθερων επιλογών ανθρώπων του Υφηλίου Κόσμου.

Αδάμ: και όχι μόνο μιας "τεχνολογικής" ανάπτυξης απολίτιστων ανθρώπων για να μην οδηγηθεί η ανθρωπότητα πάλιν σε μια νέα Μεγάλη καταστροφή.

Ίχωρ: Αλλά πες μου Αδάμ από ποιόν και που τελικά γεννήθηκες;

Αδάμ:Δημιουργός Θεός μου είναι ο Θεός που δημιούργησε κτίζοντας τον ορατό και αόρατο Συμπαντικό Κόσμο με όσες μορφές γνωρίζουμε είτε και αν δεν γνωρίζουμε.

Ίχωρ: καλά αυτά που λες στέκουν στην λογική;

Αδάμ: Δεν ξέρω αν είναι λογικά ξέρω όμως ότι έτσι έχουν και σας τα αποκαλύπτω και σεις είστε ελεύθεροι και αν θέλετε τα πιστεύεται και τα υιοθετείτε.

Ίχωρ: Όσα παράξενα αναφέρεις Αδάμ,, έγιναν πριν ή μετά την μεγάλη Καταστροφή.

Αδάμ: Δεν Γνωρίζω γιατί δεν έγιναν σε κάποιο παρελθόν.

Ίχωρ: Δεν νομίζεις ότι αυτό είναι παρανοϊκή φαντασία ….

Αδάμ: Το Βέβαιο είναι ότι ο Δημιουργός Θεός έπλασε τον κοσμικό Κήπο της Εδέμ, για Αιθέρια Πρόσωπα Αρχικής Δημιουργίας του που δεν Του εναντιώθηκαν, δηλαδή εννέα τάξεις Αιθέριων Προσώπων που εγκαταστάθηκαν στον Κήπο της Εδέμ και ενδύθηκαν σε Αγγέλους.

Ίχωρ: και εσύ Αδάμ, πως βρέθηκες στον Κήπο της Εδέμ των Αγγέλων.

Αδάμ:Βασιλιά Ίχωρ, από όσα ξέρω, είμαι πρωτόπλαστος του Δημιουργού Θεού..

Ίχωρ:Αδάμ, πολύ περίεργα και πρωτάκουστα είναι αυτά τα παραμύθια που λες και φαίνεται μάλιστα να τα πιστεύεις. Αν είναι έτσι, τότε ποιος είναι ο Θεός σου;

Ζωή (Εύα): Ο Θεός έλαβε σωματικό υλικό από γεννημένους ανθρώπους του Υφηλίου Κόσμου σας από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, και έπλασε τον ΑΔΑΜ, και σύνθεσε το όνομα του από τα σημεία του ορίζοντα ως αρκτικόλεξο των λέξεων Άρκτος, Δύση, Ανατολή και Μεσημβρία.

Αδάμ: Ο Δημιουργός εμφύσησε κατ΄ Εικόνα Του, πνεύμα ελευθερίας και βούλησης επιλογών μου, για να Τον επιλέγω ελεύθερα.

Ίχωρ: Δηλαδή ο ΑΔΑΜ ως αρκτικόλεξο των σημείων ορίζοντα των προγόνων ταξιδιωτών Ηρώων Αμαζόνιου, Ευφράτη, Νείλου και Διονύσου, πλάστηκες πριν γεννηθούμε ως απόγονοι Δευκαλίωνα και Ιχώρ Πύρρας και Γραικού απαλλαγής από το προπατορικό Αμάρτημα.

Ζωή (Εύα): Δεν γνωρίζουμε αν έγινε ή πρόκειται να γίνει …. Ο Δημιουργός Πλάστης του Αδάμ, πείρε πλευρά του Αδάμ για να πλάσει και εμένα επίσης με ελεύθερες επιλογές συνειδητοποίησης της Αλήθειας Του Δημιουργού Θεού.

Αδάμ: Είχα αποστολή στην Συντέλεια του Χρονο -Χωρικού Κόσμου να παραλάβω στον Αεί Κήπο Εδέμ, σε θέσεις "πεσμένων" διαφωνούντων Προσώπων Αιθέρα-Ερέβους. τα μετά θάνατο Πρόσωπα όλων των θνητών ανθρώπων ως αθανάτων.

Ίχωρ:Τι ακατανόητοι παραλογισμοί είναι όλα αυτά τα τάχατε αποκαλυπτικά που συνεχίζεις να αραδιάζεις Αδάμ. Αλλά το ποιο παράξενο με σένα, αν υποθέσουμε ότι όντως αυτά που λες έχουν κάποια δόση αλήθειας, που προσωπικά δεν τα πιστεύω, πως ερμηνεύεται να είσαι αγέννητος υπαρκτός θνητός άνθρωπος σαν και εμάς;

Αδάμ: Προσωπικά, ξέρω ότι όπως σας είπα είμαι Δημιούργημα του Κήπου της Εδέμ από όπου αυτοεξορίστηκα στον Υφήλιο Κόσμο λόγω ανυπακοής και εγωισμού μου.

Ίχωρ: Δεν ήταν παράλογη η επιλογή σου.

Αδάμ: Αρχικά Ναι, αλλά μετά την επιλογή μου να εναντιωθώ στον Δημιουργό Θεό μου, ως ανάξιος της εμπιστοσύνης Του και αχάριστος αφού καταχράστηκα την εμπιστοσύνη Του νοιώσαμε εντροπή έναντι Του Δημιουργού Θεού μας.

Ίχωρ: Δεν είναι παραλογισμός να ταξιδέψεις από το άγνωστο σε μια παρελθοντική στιγμή σε ένα τόπο που συμβαίνει να συμπίπτει με το παρόν ...

Αδάμ: Θα σας απαντήσω με το ίδιο ερώτημα. Γιατί δεν είναι παραλογισμός ότι ο Ηρακλής έζησε δεκάδες χιλιετίες με μετάσταση του στον Άδη πριν καν γεννηθεί;

Ίχωρ:Ο Ηρακλής φανερώθηκε στα χρόνια της Γιγαντομαχίας, αρχής του Ηρωικού Γένους Ανθρώπων και σε αυτόν τον Ηρακλή αναφέρομαι, που η μετάσταση του στον Άδη έχουμε ακούσει ότι συνέβη πριν γεννηθεί τον μεγαλιθικό αιώνα

Αδάμ: Μετά Βασιλιά μου, λες εμένα παράλογο όταν εσύ υπολογίζεις τα χρόνια του Ηρακλή, γυρίζοντας τον χρόνο πίσω, και μετρά σε εποχές πριν γεννηθεί.

Ίχωρ:Σήμερα εμείς έχουμε αποθεώσει τον Ηρακλή ως «ημίθεο» της ρώμης, Γίγαντα με σώμα εύρωστο, ντυμένο με λεοντή που κρατά ρόπαλο … και τον θαυμάζουμε τόσο πολύ που "ονοματίζουμε" τα παιδιά με το όνομά του, προσδοκώντας να ζήσουν πολύ και να κληρονομήσουν και αυτά τα χαρίσματα Μακροζωίας και Ρώμης του.

Αδάμ:Ο Δημιουργός μου δεν χρειαζόταν να με προικίσει με χάρισμα της ρώμης για σωματική πάλη, απλούστατα γιατί ο προορισμός μου είναι η πνευματική πάλη.

Ίχωρ:Αδάμ δεν τρώγεσαι. Εξάλλου πολύ ποιο παράξενο είναι αυτό που ισχυρίζεσαι ότι έπρεπε να φανείς άξιος της εμπιστοσύνης του Δημιουργού Θεού.

Αδάμ:Όπως σου είπα πλάστηκα και από εμέ προέκυψε και η σύζυγός μου Εύα, στον κήπο της Εδέμ, όπου ο χρόνος περνούσε χωρίς να περνά για να "γερνάμε" .

Ίχωρ: Πως είναι δυνατόν ο Χρόνος να περνά και όμως να μην περνά για να μην γερνάτε, αφού λογικά είναι βέβαιο ότι περνά γερνώντας τα θνητά μας υλικά σώματα.

Αδάμ: Όσο μπορεί ο Ηρακλής να φανερώνεται στο απώτερο παρελθόν… γιατί να μην ζούμε στην Εδέμ γαλήνια και ευχάριστα χωρίς να ανησυχούμε για το πως θα επιβιώσουμε χωρίς να γερνάμε, να αρρωσταίναμε και να πεθαίναμε.

Ίχωρ: Εντάξει όλα όσα λες. Αφού όμως ήταν όλα τόσο ρόδινα και παραδεισένια, γιατί δεν παραμείνατε εκεί;

Αδάμ:Δεν θέλαμε να αποδεχτούμε να αποφεύγουμε επιλογές που θα μας καταντούσαν ανάξιους της εμπιστοσύνης του Δημιουργού Θεού μας. Ο Δημιουργός μας προίκισε με ελεύθερη βούλησή και μια προειδοποίηση να επιλέγουμε αποφεύγοντας τους καρπούς του "δέντρου της Γνώσης". Εγώ και η σύζυγός μου η Ζωή, μας άρεσε να "ξεγελαστούμε" και με πνεύμα ανυπακοής και υπερηφάνειας πιστέψαμε τον "Σοφό Όφη" του κήπου της Εδέμ.

Ζωή (Εύα):Ο "σοφός Όφις" επιθυμώντας να αποδείξει ότι ο Αδάμ ως Πρόσωπο επιθυμούσε να γίνει ανώτερος του Πλάστη και Δημιουργού Θεού Του, μας δελέασε ότι ο Θεός δεν επιτρέπει να δεχτούμε τις γνώσεις για να μην γίνουμε ανώτεροι Του.

Αδάμ:Δυστυχώς υιοθέτησα την ιδέα και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να παρακούσω και να παρασυρθώ και Εγώ….. Ο "Σοφός Όφις" μας δελέασε ότι μπορούμε να επιλέξουμε να αποκτήσουμε κρυφά, την γνώση Του Δημιουργού Θεού μας και να γίνουμε και εμείς άμεσα Θεοί όπως Αυτός και γιατί όχι και ανώτεροι Του.

Ίχωρ: και πάλιν, ξεγλιστράτε και δεν μου εξηγείται πως ακριβώς μπήκατε σε αυτή την παράξενη περιπέτεια που σίγουρα είναι αποκύημα της φαντασίας σας.

Αδάμ: Ποιο απλά δεν μπορώ να τα πω βασιλιά μου, γιατί έτσι απλά είναι. Η πρόταση του "σοφού όφη" ήταν πολύ δελεαστική λέγοντάς μας ότι θα γίνουμε θεοί, ανώτεροί και Του Δημιουργού μας Θεού....

Ζωή (Εύα):Έτσι παρά τις συμβουλές Του Δημιουργού μας, Τον παρακούσουμε και "γευτήκαμε" τις γνώσεις....

Ίχωρ: Εντάξει ένα λάθος κάνατε, γιατί δεν του λέγατε το λάθος σας;

Αδάμ: Όταν αργότερα μας αναζήτησε ο Δημιουργός Θεός μας, εμείς έχοντας γευτεί την σοφία της γνώσης και του λάθους μας και νοιώσαμε πάρα πολύ μεγάλη ντροπή.

Ίχωρ: Γιατί ντροπή, λογικό δεν ήταν να επιδιώκεται την Γνώση;

Αδάμ: Τόσο καιρό είχαμε καταλάβει την σημασία της Υπακοής. Η ντροπή μας ήταν μεγάλη, που δεν είχαμε το θάρρος να μετανοήσουμε και ομολογήσουμε το λάθος μας. Έτσι όταν μας αναζήτησε, τρέξαμε να κρυφτούμε, για να μην δει τα χάλια μας.

Ίχωρ: Μα γιατί λέτε τόσα πολλά ενώ δεν μου λέτε πως φύγατε από την Εδέμ;

Αδάμ:Μην βιάζεστε, όπως είπαμε ντρεπόμαστε τον Δημιουργό Θεό μας, που για να μην μας δει, θελήσαμε να Του κρυφτούμε.

Ίχωρ: Να κρυφτείτε που;

Αδάμ: Αναζητήσαμε ένα κρυψώνα που όμως δεν τον βρίσκαμε πουθενά, γιατί ο Θεός ήταν πανταχού Παρών. Παρόλο ότι απομακρυνθήκαμε στις εσχατιές του κήπου Της Εδέμ. Βαδίζοντας ανατολικά, μέσα στο σκοτάδι της νύχτας, ο Ήλιος ανέτειλε όταν βρεθήκαμε στην ανατολική πύλη του κήπου της Εδέμ την οποία διαβήκαμε. Έτσι απλά εξήλθαμε της Εδέμ, σε ένα έρημο κακοτράχαλο τόπο που νομίσαμε ότι εκεί μπορούσαμε να Του κρυφτούμε.

Ίχωρ: και δεν ξαναμπήκατε στην Εδέμ;

Αδάμ: Ντρεπόμαστε όπως είπα και εγωιστικά φερόμενοι συνεχίσαμε να κρυβόμαστε, νομίζοντας ότι σε αυτόν τον κακοτράχαλο τόπο δεν θα μας έψαχνε ο Θεός Δημιουργός μας.

Ίχωρ: και δεν σκεφτήκατε να επιστρέψατε στην Εδέμ;

Αδάμ: Την πρώτη μέρα απερίσκεπτα πεζοπορήσαμε μέχρι που φτάσαμε σε μια πόλη ανθρώπων, σκαλωμένη σε απότομους γκρεμνούς ενός φαραγγιού, την Ιρέμ…Στην Ιρέμ, βραδιαστήκαμε για τα καλά και αναγκαστήκαμε να περάσουμε εκεί την πρώτη νύχτα της εκτός Εδέμ αυτοεξορίας μας [5509.09.01πΧ.]. Τότε γευτήκαμε τα πρώτα προβλήματα επιβίωσης μας, διαπιστώνοντας ότι είμαστε τρωτοί και έχοντας χάσει και την αθανασία μας την οποία απολαμβάναμε στην Εδέμ.

Ζωή (Εύα):Έτσι στην ίδια νύχτα στην εκτός Εδέμ πρώτη μέρα, μετά από αυτή την σωφρονιστική εξορία και αυτοτιμωρία μας, μετανιώσαμε για την ανυπακοή μας και την φυγή μας από τον κήπο της Εδέμ. Την επομένη κιόλας πριν ακόμα ξημερώσει, με το πρώτο φως της ημέρας επιχειρήσαμε να επιστρέψουμε στην Εδέμ, με σκοπό να ζητήσουμε από Τον Δημιουργό Θεό μας μια πρωτόγνωρη στην αντίληψη μας "συγνώμη" για να μας επιτρέψει να επιστρέψουμε στον Κήπο της Εδέμ.

Ίχωρ: Τι συνέβη και δεν επιστρέψατε;

Αδάμ: Μάταια επιχειρήσαμε να επιστρέψουμε γιατί δεν βρίσκαμε την Εδέμ.

Ίχωρ: Τι σας εμπόδιζε να συνεχίσετε να ψάχνετε να την βρείτε για να επιστρέψετε;

Αδάμ: Απλά παρά τις πολύωρες αναζητήσεις και για επόμενες μέρες, για μια ολόκληρη εβδομάδα, δεν βρίσκαμε την πύλη της Εδέμ από όπου βγήκαμε ούτε άλλη πύλη της Εδέμ, ούτε καν το τείχος της Εδέμ για να το δρασκελίσουμε για να ξαναμπούμε μέσα στον Κήπο της Εδέμ, λες και την είχαμε ονειρευτεί…

Ίχωρ: Τι παράξενα παραμύθια λες. Πως είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά;

Αδάμ: Παράξενα αλλά αληθινά αν σκεφτείς ότι η Εδέμ τελικά αντιληφθήκαμε ότι βρισκόταν πέραν του χρόνου και του χώρου μας και γιαυτό ήταν αδύνατο να δρασκελίσουμε τον Χρονο -Χώρο τούτου του Κόσμου προς το Μέλλον, γιατί απλά εμείς με την έξοδο είχαμε εξέλθει από την Αεί Εδεμ στον Χρονο -Χώρο του Κόσμου τούτου, της πεπερασμένης παραμονής και χρονικής γήρανσις μας ....

Ίχωρ: Είσαι όντως πάρα πολύ μεγάλος Παραμυθάς Αδάμ που έχεις ξεπεράσει όλους που έχω συναντήσει στην Ζωή μου εδώ στα μέρη αυτά της Ανατολής όπου αφθονούν τα παραμύθια από τους κατά καιρούς κάθε λογής παραμυθάδες "Χαλιμάς".

Αδάμ: Το ίδιο είπαν όλοι στην Ιρέμ. Κανείς από την Ιρέμ δεν μας πίστευε και όλοι μας πέρασαν ψεύτες και στην καλύτερη περίπτωση παραμυθάδες από μερικούς ονειροπόλους που τους άρεσαν τα "παραμύθια" μας, όπως λέγανε.

Ίχωρ: Και πως βρεθήκατε εδώ στα μέρη μας;

Αδάμ: Στην Ιρέμ, κάποιοι απόγονοι ηρωικών θνητών ανθρώπων, ήθελαν να φύγουν από αυτή την σε μεγάλη ξηρασία περιοχή και μας ακολούθησαν για μια Νέα Εδέμ.

Ίχωρ: Και γιατί ακολουθήσατε τον ξεροπόταμο μέχρις εδώ στον ποταμό μας ….

Αδάμ: Υπήρχαν σκέψεις να ακολουθήσουμε άλλες διαδρομές αλλά θυμάμαι που σκέφτηκα και είπα, ότι αυτός ο ξεροπόταμος στην κατεύθυνση προς την οποία έρεε το νερό πρέπει να μας οδηγήσει σε περιοχή με νερό, Έτσι φθάσαμε ως εδώ που μοιάζει λίγο με τον κήπο της Εδέμ από όπου κάποτε φύγαμε.

Ίχωρ: Απίστευτα για να είναι αληθινά, όλα αυτά που αποκάλυψες Αδάμ, αλλά αρκετά για να πείσεις ότι είσαι ένας αγαθιάρης ονειροπόλος και μεγάλος παραμυθάς.

Αδάμ: Για πολλοστή φορά ακούω ότι είμαι αγαθιάρης και ονειροπόλος παραμυθάς.

Ίχωρ: Νομίζω όμως ότι δεν είσαι επικίνδυνος και άρα μπορείς να εγκατασταθείς εσύ και οι επιζήσαντες συνοδοί σου, εδώ στον Ευφράτη, μέχρι να μετανιώσω.

Αδάμ: Σε ευχαριστώ εκ μέρους όλων Βασιλιά Ίχωρ και θα κάνουμε ότι μπορούμε για να δείξουμε την καλοπροαίρετη εγκατάστασή μας σε αυτό τον τόπο, της Νέας Εδέμ, που μόνο οφέλη θα αποκομίσουν οι λαοί μας.

Ίχωρ: Τολμώ να πω Αδάμ, ότι ο Πρόγονός μας, ο Δευκαλίων έλεγε ότι ο Πατέρας του, θεός Προμηθεύς αναφέρετο ότι θα γεννηθεί Υιός του Ανθρώπου, Λόγος τριαδικού Θεού που ως Λόγος, θα σπαρθεί για να "εξέλθει" οριστικά ο θάνατος για να απαλλαγεί οριστικά το γένος των θνητών Ανθρώπων του προπατορικού αμαρτήματος και πάθους δαιμονισμού και θανάτου. Φαίνεται ότι αυτά που αναφέρεις δένουν με όσα έχουμε ακούσει από τους προγόνους μας.

Αδάμ: ίσως Βασιλιά μου. Μπορώ να σας ενημερώσω ότι θυμάμαι κατά την παραμονή μας στον Κήπο της Αεί Εδέμ, επίσκεψη του Προμηθέα.

Ίχωρ: Μου κάνει εντύπωση η αναφορά σου για την Επίσκεψη του Προμηθέα στην Εδέμ, την οποία έχουμε και μεις ακούσει. Την επίσκεψη στην Εδέμ, είχε αναφέρει ο Προμηθέας αλλά ο Ζην Ζευς, θεός των θεών, την είχε αμφισβητήσει και γι αυτή την βλασφημία του στο Πρόσωπό του τον είχε τιμωρήσει. Με εντολή του Ζήνα, ο Ήφαιστος, είχε αλυσοδέσει τον Προμηθέα, στα σύνορα της χώρας μου, στην Άορνο Πέτρα όπου ένα πτηνό, ο Αίθων για να σωφρονιστεί έτρωγε το ήπαρ του, το οποίο ξαναγεννιόταν την νύχτα που κούρνιαζε για να συνεχίζεται ο Σωφρονισμός του.

Αδάμ: Να συνεχίζεται ο σωφρονισμός, μέχρι πότε;

Ίχωρ: μέχρι να μετανοήσει ο Προμηθεύς. Ευτυχώς που τον ελευθέρωσε από τα Δεσμά ο Ηρακλής, πριν χρειαστεί να αποφασίσει την άρση της σωφρονιστικής ποινής του ο Ζην Ζευς. Πιστεύω ότι με αυτό το κοινό σημείο επαφής σου με τον Προμηθέα στο μέλλον θα έχουμε λόγους και ευκαιρίες να ιστορείς Αδάμ τα παράξενα παραμύθια σου, για μια κοινή πορεία όλων μας.

Αδάμ: Το εύχομαι και εγώ Βασιλιά Ίχωρ, αν και ο δρόμος είναι μακρύς και με πάρα πολλά εμπόδια που πρέπει να φροντίζουμε με λογική και σύνεση να τα ξεπερνούμε.

5.000πΧ. Χαλκολιθική Αναγέννηση Μνήμης προκατακλυσμιαίου Υφηλίου Κόσμου,