Μίνως,

Μετακλυσμαίου Σιδηρού Γένος Ανθρώπων (9604πΧ.-30μΧ.)

Μίνως Πρωτοκλυσμιαίος (Ι),  Βασιλιάς λαού Τηθύος....

Ο επιζήσας της Μεγάλης καταστροφής του προκατακλυσμιαίου πολιτισμού της Ηρωικής Εποχής, προκατακλυσμιαίος Μυθολογικός Ήρωας Μίνως, υιός του θεού Δια και της Ευρώπης, της δεκάτης χιλιετίας πΧ., ήταν ο τελευταίος προκατακλυσμιαίος Βασιλιάς λαού νήσων και ακτών Τηθύος Θάλασσας, δηλαδή των θαλασσών Άσπρης (Μεσογείου), Μαύρης (Ευξείνου) και Ερυθράς, Επίσης ο Μίνως είχε υπό τον έλεγχό του και τις αποικίες σε Ακτές και Ωκεανίδες νήσους της Τρίαινας Ωκεανού με έδρα την προκατακλυσμιαία (Τελχινεία) Κνωσσό νήσου Κρήτης. Οι αποικίες στον Ωκεανό, του Ποσειδώνα, που αφορούσαν τις Ωκεανίδες Νήσους και Ακτές μετά τις γαλάζιες πύλες προς τον Γαλάζιο Ατλαντικό Ωκεανό και τις ερυθρές πύλες προς τον Ερυθρό Ινδικό Ωκεανό και πιο πέρα, από τις κίτρινες πύλες προς τον Κίτρινο Ειρηνικό Ωκεανό. Ο Μίνως παρέλαβε την υπο κατοχή Τελχινών Ατλάντων εχθρική Τελχίνεια Κνωσό, της Ποσειδώνιας Τρίαινας του Ωκεανού, που μετονόμασε σε ιδαία Κνωσσό η οποία στον πρώτο Τρωικό Μεγάλο πόλεμο βυθίστηκε για να ιδρυθεί η νέα μετακλυσμιαία Ιδαία Κνωσσός πλησίον της αρχαίας Μινωικής Κνωσσού, .

Σύμφωνα με αμφιλεγόμενες παραδόσεις-φήμες, εδώ στα Λιβάδια Σητείας ανατράφηκε (τον Χειμώνα με εναλλαγή το θέρος στο Δικταίο Άντρο στο οροπέδιο( από Νύμφες ο θεός Ζευς.

Από εδώ αναχώρησε ο Ζευς ως ενήλιξ για την Ανατολή. Στην Ανατολή (Φοινίκη) ο Ζευς άρπαξε την Ευρώπη και επέστρεψε πάλιν εδώ στα Λιβάδια Σητείας.

Η Ευρώπη εδώ γέννησε τον Μίνωα, που έγινε Βασιλιάς του λαού Τηθύος και Ωκεανού της προκατακλυσμιαίας εποχής.

Ο Μίνωας μετά το Μεγάλο Πόλεμο Αθηναίων και Ατλάντων και την Καταστροφή, επέζησε για να παραμείνει ως ο πρώτος μετακλυσμαιίος Βασιλιάς Τηθύος (Κρήτης).

Ο Μίνως, μετά τον καταποντισμό της Τελχίνειας Κνωσσού, παρέδωσε την σκυτάλη της βασιλείας του σε μετακλυσμιαίο διάδοχο του Βασιλέα του λαού της θάλασσας Τηθύος με το όνομά του, Μίνως θεμελιώνοντας την μετακλυσμιαία Ιδαία Κνωσσό Κρήτης με ιεραρχία διαδοχής Βασιλέων με το όνομα του, Μίνως. Μετά την μεγάλη καταστροφή του κόσμου, (δηλαδή με υπολογισμούς, μετά το 9604πΧ,), ο Μίνως ως πρώτος μετακλυσμιαίος Βασιλιάς της Κρήτης, με δικαιοδοσία στο λαό της Θάλασσας ακτών και νήσων Τηθύος Θαλάσσης και διασποράς στις απρόσιτες μετά την καταστροφή αποικίες σε νήσους και ακτές.

Ο προκατακλυσμιαίος Μίνως είναι και ο πρώτος μετακλυσμιαίος ηρωικός Βασιλιάς της εποχής του μεθηρωικού Σιδηρού Γένους Ανθρώπων με έδρα την Μετακλυσμιαία Ιδαία Κνωσσό και πρόγονος γενιάς πολλών μεταγενέστερων διαδόχων μετακλυσμιαίων Βασιλιάδων της Κρήτης, με το ίδιο όνομα Μίνως.

Μετά την απόσυρση των θεών, επιζήσαντες του κατακλυσμού Ήρωες, μετά το 9604πΧ., γίνονται οι πρόγονοι απαλλαγμένου από την κηδεμονία θεών, του Σιδηρούν Γένος Ανθρώπων, που διατηρούσε θεούς μόνο στην "φαντασία" , τους μύθους και τα παραμύθια των ανθρώπων.

Ο προκατακλυσμιαίος πολιτισμός, αν και περιορισμένος σε ορισμένα κέντρα, αποτελεί πρότυπο της αναγέννησης των μετά το 9604 πΧ., μετακλυσμιαίων πολιτισμών σε Κρήτη, σε Αιγηίδα (Αίμο, Αιγαίο Αρχιπελάγος, Μικράς Ασία), Παλαιστίνη, Σουμερία, Περσία μέχρι Ινδιών καθώς και Αιγύπτου, Λιβύης, μέχρι Λατίνης κά. (9*) που μεταλαμπαδεύεται σε όλες τις εγκαταστάσεις ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη.

Με το λιώσιμο των πάγων, οι υπο- πολικές περιοχές γίνονται εύκρατες ενώ πλησιέστερες στον ισημερινό εύκρατες ηπειρωτικές περιοχές μετατρέπονται σε ερήμους της Ευρασίας, Αφρικής, Αμερικής και Αυστραλίας όπως Σαχάρας, Αραβίας, Τάκλα Μακάν, Γκόμπι και άλλες.

Έτσι οι άνθρωποι της παλαιολιθικής ευρύτερης εποχής γεύονται τον προκατακλυσμιαίο ηρωικό πολιτισμό των κέντρων και αναγεννούν μετακλυσμιαίους μεθηρωικούς προϊστορικούς πολιτισμούς του Σιδηρού Γένους Ανθρώπων. Εν προκειμένω τότε σε ορισμένες περιοχές του παλαιολιθικού κόσμου αναπτύσσονται αναγεννήσεις προϊστορικών πολιτισμών όπως Μεσολιθικής, Νεολιθικής, Χαλκολιθικής και Χάλκινης Εποχής για να ακολουθούν γνωστοί ιστορικοί πολιτισμοί των Μετάλλων και η από το 33 μΧ η Σύγχρονη Σωτήρια Εποχή Ανθρώπων.

Μίνως ΙΙ &, 

Μετακλυσμιαίοι Διάδοχοι Βασιλείς Κρήτης (και Τηθύος),

Σύμφωνα με τα λαϊκά παραμύθια και μύθους, εφόσον θεωρήσουμε ως γεγονότα τα δεδομένα που ο Πλάτωνας αναφέρει στο έργο του Κριτίας, αυτά χρονολογούνται ότι συνέβησαν σχεδόν πριν από δώδεκα χιλιετίες, Αν το παραμύθι για τα Λιβάδια Σητείας, όντως μεταφέρει γεγονότα της προϊστορίας τότε μπορούμε να ισχυριστούμε ότι εδώ στα Λιβάδια Σητείας, εντοπίζεται το πρώτο (χειμερινό) στην Κρήτη Ιδαίο- Δικταίο Άντρο, η πηγή της Ζωής της Νύμφης Ίδης με τρεχούμενο γάργαρο νερό, λιμνούλα και με πυκνή βλάστηση, με αιωνόβια πλατάνια, δέντρα και θάμνους.

Οι μετακλυσμαίοι διάδοχοι του Μίνωα είχαν τυπική δικαιοδοσία σε Νήσους και Ακτές Τηθύος, δηλαδή Αιγαίου και Νήσων Τηθύος, Αίμου, Μικράς Ασίας, Κύπρου, Φοινίκης, Παλαιστίνης, Σουμερίας, Αιγύπτου Λιβύης, Αιθιοπίας, Ευδαίμονος Αραβίας και Ερυθράς θάλασσας, χάνοντας τον "αμφίδρομο" έλεγχο στις υπερπόντιες προκατακλυσμιαίες αποικίες που έγιναν απρόσιτες ή δύσκολα προσιτές (Ωκεανίδες νήσοι και ακτές Τρίαινας του Ποσειδώνα, δηλαδή του τριφυούς Ωκεανού, ήτοι Κυανού (Ατλαντικού), Ερυθρού (Ινδικού) και Κίτρινου (Ειρηνικού) .. 

Οι διάδοχοι του, συνονόματοι Βασιλείς (Μίνως), ηγούνται ενός λαού θαλασσοπόρων που εξακολουθούν να ταξιδεύουν στις ακτές και νησιά Τηθύος και ίσως πιο σπάνια (μονόδρομα χωρίς επάνοδο) και στις μακρινές αποικίες της Τρίαινας του Ωκεανού. Οι διάδοχοι του Μίνωα, με το ίδιο όνομα "συγχέονται" με τον πρώτο προκατακλυσμιαίο Βασιλιά Τηθύος και Ωκεανού, τον Ήρωα Μίνωα γιό της Ευρώπης.

Με άλλα λόγια, οι Βασιλείς την εποχή του Σιδηρού γένους με έδρα την Κρήτη, δεν ταξιδεύουν ποτέ (ή ενδεχόμενα πολύ σπάνια χωρίς επιστροφή) στις μακρινές αποικίες στον Ωκεανό δικαιοδοσίας τους και αυτοπεριορίζονται στην Θάλασσα Τηθύ, δηλαδή στην άσπρη θάλασσα- νησιά Αιγαίου όπως Θήρα, Αιγηίδα, Αιγαίο Αρχιπέλαγος, Μικρά Ασία ή Ανατολία, Κύπρο, Παλαιστίνη, Σουμερία, Περσία μέχρι Ινδιών, Αίγυπτο και Λιβύη μέχρι Άτλαντα, κυανή θάλασσα - Ιβηρία και Λατίνη και γαλάζια θέλασσα. Επίσης στην ερυθρά θάλασσα Αραβία-Αιθιοπία (Σαββά) καθώς και στην μαύρη θάλασσα, Καύκασου Κολχίδα και Αζοφικής Ταυρίδα.

Αναφέρονται ελάχιστες σποραδικές επισκέψεις σε περιορισμένες αποικίες όπως στην Θούλη στον Κυανό Ωκεανό και στον  Ωκεανό που την μνήμη τους διατηρούν οι αναμνήσεις των Ωκεανίδων νήσων και των ακτών Ερυθρού (Ινδικού) Ωκεανού και του μακρινού Κίτρινου (Ειρηνικού) Ωκεανού. Αυτονόητο ότι ο Ωκεανός μετά την Μεγάλη καταστροφή στη μετακλυσμιαία εποχή ήταν απρόσιτος ή παρά πολύ δύσκολα προσιτές για ταξίδια με επιστροφή από τις μακρινές αποικίες σε νήσους και ακτές του Ωκεανού...

Μετακλυσμιαία Ιερά Σπήλαια και Άντρα.