Θησεύς.

Διπλωματική Εργασία Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος Επιφανειακά ιζηματολογικά χαρακτηριστικά του Σαρωνικού Κόλπου Των Φοιτητών ΜΠΙΡΠΑΝΑΓΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ AM:1114201000057 ΤΣΟΛΑΚΙΔΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ AM:1114201100093 Επιβλέπων Καθηγητής: ΣΕΡΑΦΕΙΜ Ε.ΠΟΥΛΟΣ 

Οἱ Μῦθοι ἐπιβιώνουν μὲ Ποίηση, Μουσική, Εἰκαστικὲς Καλὲς Τέχνες χωρὶς ἀνάγκη κατανόησης ἐννοιῶν ψυχῆς, μνήμης, λογικῆς, τύχης, ἀλήθειας, δίκαιου. ἀναπτύσσουν ἀντίληψη καὶ γνώση.

Ὁ Μῦθος τοῦ Θησέα, γιοῦ τοῦ Βασιλιᾶ Ἀθηνῶν Αἰγαῖα (υἱοθεσίας Ποσειδῶνα), ξεκινᾶ μὲ πεζοπορία ἀπὸ τὴν Τροιζήνα στὶς ἀκτὲς τοῦ Σαρωνικοῦ πρὸς τὸν ἰσθμὸ Κορίνθου, κακιὰ Σκάλα κά,. Ὁ Θησεὺς σὲ αὐτὴ τὴν Ἡρωικὴ πεζοπορεία ἐλευθερώνει ἀπὸ ληστὲς τὸν δρόμο πρὸς τήν Ἀθήνα ὅπου συναντά τὸν πατέρα του Αἰγαῖα, Στὴν Ἀθήνα (θεᾶς Ἀθηνᾶς) ὁ Αἰγαίας ἀναγνωρίζει τὸν Θησέα ὡς διάδοχο του.

Διαφορετικὴ ἀνάγνωση συντομότερης διαδρομὴς τοῦ Θησέα ἀπὸ Τροιζήνα πρὸς Ἀττικὴ, θὰ ἔχουμε ἂν ἡ πεζοπορεία τοῦ Θησέα ἀναφέρεται στὸ παρωχημένο παρελθὸν τῆς δεκάτης χιλιετίας πΧ., ,,Οι γεωλογικὲς διαφορὲς στὸν Σαρωνικὸ κόλπο τῆς δεκάτης χιλιετίας πΧ., φανερώνουν ἀκτὲς Παλαιοσαρωνικοῦ κόλπου, ποὺ ἂν τὶς λάβουμε ὑπόψη, μᾶς δίδουν μιὰ συντομότερη πεζοπορεία τοῦ Θησέα πρὸς Ποσειδώνια Ἀθήνα, βυθισμένη σήμερα κοντὰ στὶς ἀκτὲς στὸ Σούνιο. Ἡ πεζοπορεία αὐτὴ του Θησέα χαράζεται στὸν χάρτη τῆς 10ης χιλιετίας πΧ. μὲ την Κόκκινη Διαδρομὴ ἔναντι Κιτρίνης Διαδρομῆς ἀκτῶν Σαρωνικοῦ τῆς 2ης χιλιετίας πΧ.,

Ὁ Θησεύς ὡς διάδοχος πληροφορεῖται τὸν σκληρὸ φόρο αἵματος τῶν Ἀθηναίων πρὸς τὸν Βασιλιᾶ Τηθύος Μίνωα * καὶ ζήτησε νὰ συμμετέχει στὴν ἀποστολὴ τοῦ φόρου αἵματος ἑπτὰ νέων καὶ ἑπτὰ νεανίδων, βορὰ τοῦ "Μινώταυρου". Με τὴν συμμετοχὴ τοῦ Θησέα σὲ ἀποστολὴ τοῦ Φόρου αἵματος στὸν Μίνωα Βασιλιᾶ Τηθύος, αὐτόματα παραδεχόμαστε ὅτι ὁ Θησεύς ἔζησε τὰ προκατακλυσμιαῖα χρόνια ποὺ  ἔζησε και ο Μίνως, 

Με τόν Σόλωνα, ποὺ εἶχε ἐπισκεφτεῖ τὴν Αἴγυπτο τὸ 604 πΧ., ὑπολόγιζαν ὅτι ὁ Μεγάλος Πόλεμος Ἀθηναίων ἐναντίων Ἀτλάντων, ἔγινε ἐννέα χιλιετίες πρίν, δηλαδὴ περίπου τὸ 9604 πΧ. Ὁ Πλάτων δὲν χρησιμοποιοῦσε μηδενικὰ γιὰ νὰ ἔχει ἕνα μηδενικὸ παραπάνω ποὺ οἱ καλοθελητὲς θέλουν νὰ λένε εννιακόσια (900) χρόνια ἀντί για ἐννέα χιλιάδες (9000) χρόνια πρίν. Ἐπίσης γνώση τού τόπου τῆς γέννησης τοῦ Μίνωα στὸ ὅρος Δίκτη, Ἀνατολικότερο ὅρος τῆς Ἰδαίας ὀροσειρᾶς, μας παρέχει πληροφορία ὅτι ἡ ἀποστολὴ τῶν ἑπτὰ νέων καὶ ἑπτὰ νεανίδων Ἀθηναίων συνέχιζε τὴν πορεία μὲ ἱστιοφόρα τοῦ Μίνωα πρὸς ἀνατολὰς μέχρι τὴν Παραλία Ἀφροδίτης. Ἀπὸ τὴν Παραλία Ἀφροδίτης μὲ πεζοπορία πήγαιναν στὸ θερινὸ Δικταῖο Ἄντρο, στὸ ὅρος Δίκτη -Γιούχτα τῆς Ἀνατολικῆς Κρήτης γιὰ νὰ ἀποσπάσουν τὶς ἐγχάρακτες πλάκες μὲ τὶς ἐντολὲς γνώσης τοῦ Ζήνα Δία. Ἀκολούθως μὲ τὶς ἐγχάρακτες πλάκες ἐπέστρεφαν στὴν Παραλία τῆς Ἀφροδίτης, ὅπου στὶς βορινὲς ὑπώρειες ὅρους Δίκτη, ο "Διαδικτυακός Λαβύρινθος" στη Σφίγγα Πετρὰ "ἀποκωδικοποίησης". Εκεί οι Αθηναίοι μετείχαν στην "αποκωδικοποίηση" τῶν χαραγμάτων γνώσης τῶν πλακῶν τῶν πέντε θαλασσῶν Τηθύος (ἄσπρης, μαύρης, ἐρυθρᾶς, κυανῆς καὶ γαλάζιας ἢ κίτρινης ἑσπερίας). Οἱ Ἀθηναῖοι μὲ τὴν χρήση συσσωρευμένης γνώσης στὸν "Διαδικτυακὸ Λαβύρινθο" τῆς Σφίγγας ἀποκωδικοποιοῦσαν τὶς ἐγχάρακτες πλάκες ποὺ γνωστοποιοῦσαν στὸν Μίνωα, γιὰ νὰ θυσιαστοῦν ἐν συνεχείᾳ πρὸς ἀποφυγὴ διαρροῶν μυστικῶν πρὸς τοὺς καιροφυλακτοῦντες κατασκόπους τῶν Τελχινῶν Ἀτλάντων.

Σωτηρία Ἀθηναίων καὶ Πλεύση ἀπὸ τὴν Παραλία Ἀφροδίτης σὲ Νάξο καὶ Δῆλο.

Ἀπρόβλεπτα ἡ κόρη τοῦ Μίνωα, Ἀριάδνη, ἐρωτεύτηκε τὸν Θησέα καὶ τὸν βοήθησε μὲ τὸν Μίτο, συσκευὴ ποὺ ἐπέτρεπε νὰ ἐντοπίζουν τὴν πορεία στὸ Διαδικτυακὸ Λαβύρινθο της Σφίγγας.Ἔτσι ὁ Θησεὺς μὲ τοὺς συμπατριῶτες του καὶ τὴν Ἀριάδνη, χωρὶς νὰ γίνουν ἀντιληπτοὶ, ἐν τῷ μὲσῳ τῆς νύχτὸς, ἐπιβιβάσθηκαν στὴν Παραλία τῆς Ἀφροδίτης στὸ μὲ μαῦρα πανιὰ ἱστιοφόρο τους καὶ ἔπλευσαν πρὸς τὸ Πέλαγος τῆς Ἀφροδίτης μὲ προορισμὸ τὴν Νάξο, Στὴν Νάξο ἀποβιβάστηκε ἡ Ἀριάδνη ποὺ τὴν ἀνέμενε ὁ θεὸς Διόνυσος. Ἐν συνεχείᾳ τὸ ἱστιοφόρο ἔπλευσε στὴν Δῆλο ὅπου οἱ Ἀθηναῖοι πρόσφεραν θυσία στὸν Ἀπόλλωνα.

Πλεύση Ἐπιστροφῆς στὴν Ἀθήνα μὲ μαῦρα πανιά. 

Ἀπὸ τὴν Δῆλο ἀναχώρησαν χωρὶς κανεὶς νὰ θυμηθεῖ, νὰ κατεβάσουν τὰ Μαῦρα Πανιὰ καὶ νὰ σηκώσουν Λευκὰ πανιὰ στὸ ἱστιοφόρο, ὅπως εἶχε συμφωνήσει ὁ Θησεύς μὲ τὸν Πατέρα τοῦ Βασιλιᾶ Αἰγαῖα. Ὁ Αἰγεύς ἐρχόμενος τακτικὰ, στο Σούνιο, ἀπὸ τὴν σὲ κοντινὴ ἀπόσταση Ποσειδώνια Ἀθήνα μὲ τὸν Ὑμηττὸ στὰ βορειοδυτικά, βλέποντας στὸ Πέλαγος νὰ ἐπιστρέφει τὸ πλοῖο μὲ μαῦρα πανιὰ, ἀπὸ τὴν στεναχώρια του ἔπεσε ἀπὸ τὸν βράχο τοῦ Σουνίου καὶ πνίγηκε, δίνοντας στὸ Πέλαγος τὸ ὄνομά του, Αἰγαῖο Πέλαγος.

Στην πρώτη Ἀνάγνωση ὁ Θησεὺς φθάνει στὴν Ἀθήνα θεᾶς Ἀθηνᾶς (λεκανοπέδιο), ὅπου ὁ ἥλιος ἀνατέλλει ἀπὸ τὸν Ὑμηττὸ. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ προβλημάτιζε τοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες ποὺ ρωτοῦσαν. "Πὼς ὁ Αἰγεὺς βρισκόταν συνεχῶς ἐπὶ ἑβδομάδες στὸ μακρινὸ ἀπὸ τὴν κλασσική Ἀθήνα, Σούνιο, ἔχοντας παρατήσει τὰ βασιλικά του καθήκοντα, περιμένοντας τὸν Θησέα;". Γιὰ νὰ δικαιολογήσουν αὐτὴ τὴν παραξενιὰ οἱ Ἀθηναῖοι υἱοθετοῦσαν ἀληθοφανῆ λογικὴ ἄποψη, ὅτι ὁ Αἰγεὺς παρακολουθοῦσε τὰ πλοῖα στὸν Σαρωνικὸ ἀπὸ Πύργο ἐλέγχου στὸν ναὸ τῆς Ἀθηνᾶς Νίκης στὴν Ἀκρόπολη Ἀθηνῶν τοῦ λεκανοπεδίου. Ἔτσι ὁ Αἰγεὺς ὅταν εἶδε τὸ πλοῖο, νὰ ἐπιστρέφει μὲ μαῦρα πανιὰ, ἔπεσε ἀπὸ τὸν πύργο τοῦ ναοῦ στὴν Ἀκρόπολη καὶ σκοτώθηκε. Αὐτὸ ἐπιβεβαιώνεται ἀπὸ μὶκρὸ ἱερό, τὸ Αἰγεῖον, που ἔκτισαν οἱ Ἀθηναῖοι καὶ κατέγραψε ὁ Παυσανίας, ὅταν ἀνέβηκε στὴν Ἀκρόπολη.

Θησεὺς Βασιλιᾶς Ἀθήνας.

Οἱ Ἀθηναῖοι, στὴν βυθισμένη σήμερα στὶς ἀκτὲς τοῦ Σουνίου τοῦ θεοῦ Ποσειδῶνα, στὸν γυρισμὸ τοῦ Θησέα ἑόρτασαν τὴ λύτρωσή τους ἀπὸ τὸν φόρο αἵματος πρὸς τὸν Μίνωα καὶ ἀνακήρυξαν ἀμέσως τὸν Θησέα Βασιλιᾶ τῶν Ἀθηνῶν στο Σούνιο τοῦ θεοῦ Ποσειδῶνα.

Πέραν ὅλων τῶν παραπάνω Μυθολογικῶν δεδομένων πρέπει νὰ παρατηρήσουμε καὶ ὅτι στὸ νομὸ Ἀττικῆς ἀκόμα καὶ σήμερα ἐξακολουθεῖ νὰ συμπεριλαμβάνεται στην Αττική καὶ ἡ Τροιζηνία.

** Ἀπὸ τὸ 1985, ὑπὸ τὴ διεύθυνση τῆς Δρ Μεταξίας Τσιποπούλου, στὴν περιοχὴ Πετρὰ ἔχουν ἀνασκαφεῖ στὴν ἐπιφάνεια τῆς παπούρας -λόφου, μινωικὸ ἀνάκτορο, οἰκισμοί, μιὰ μεγάλη ἐλὶτ μινωικὴ νεκρόπολη καὶ ἕνα μεταγενέστερο Ρωμαϊκο νεκροταφεῖο. Ὅλα αὐτὰ καθιστοῦν τὸν Πετρὰ ἕναν μείζονος σημασίας ἀρχαιολογικὸ χῶρο. Φυσικὰ ὅλα τὰ παραπάνω ἀρχαιολογικὰ εὑρήματα εἶναι μεταγενέστερα τῆς δεκάτης χιλιετίας πΧ. ποὺ χρονολογοῦνται ἀπὸ τὴν τέταρτη χιλιετία πΧ. 

Δικταίο Άντρο Θερινό-Δίκτη Υηττός Οροπέδιο Ζήρου (Βόιλα)

*Φόρος Αἵματος Ἀθηναίων καὶ ὁ Μίνως.

Ὁ Φόρος Αἵματος ἐπεβλήθη ἀπὸ τὸν Μίνωα μετὰ τὴν Δολοφονία ἀπὸ τοὺς Ἀθηναίους, τοῦ Ἀνδρόγεω, υἱοῦ Μίνωα καὶ Πασιφάης. Γιὰ τὴν Δολοφονία τοῦ Ἀνδρόγεω ὁ Μίνως μετὰ νικηφόρο ἐκστρατεία ἐναντίων τῶν Ἀθηναίων, τοὺς ἐξανάγκασε νὰ θυσιάζουν κάθε ἑπτὰ χρόνια (κατ ἄλλους ἐννέα χρόνια) ἑπτὰ νέους καὶ ἑπτὰ νέες προς εξυπηρέτηση του. 

Ἡ χιλιοειπωμένη ἐκδοχὴ τῆς ἀποστολῆς ἀνὰ ἑπτὰ ἔτη τῶν ἑπτὰ νέων καὶ ἑπτὰ νεανίδων στὴν Ἰδαία Κρήτη, ἦταν μοιραῖα, ἀφοῦ ποτὲ οἱ νέοι καὶ οἱ νεανίδες στὴν Ἀθήνα, δεν ἐπέστρεφαν ἐπειδὴ τοὺς θυσίαζαν γιὰ νὰ αποφύγουν διαρροές πληροφοριών προς τους εχθρούς του Μίνωα Τελχίνες Άτλαντες. 

Ἐτυμολογία,

Ὑηττὸς (Γιούχτα) καὶ Ὑμηττὸς, 

Ἑλληνιστί: από Ὑετός., 

Βαρβαριστὶ (Latina): HUMID.

Κνωσὸς (Κιβωτὸς Γνώσεως).

Ἑλληνιστί: γνώση 

Βαρβαριστὶ latina Kno , English KNOW

Γιούχτα καὶ ἀπὸ τὸ Jupiter,