Ζευς Δικταίο

Πληκτρολογήστε το κείμενό σας εδώ...

Στο Λαϊκό Παραμύθι εντοπίζεται σαφώς η θέση δρώμενων ανατροφής του θεού Δία, σε σπήλαιο στα Λιβάδια Σητείας σε πολύ παλιά εποχή. Οι συγκριτικές ομοιότητες παραμυθιού με αντίστοιχους Μύθους με δεδομένο ότι ο ήρωας Μίνως ως ερωτικός υιός, του θεού Δία με την Ηρωικού-ερωτικού Γένους Ανθρώπων, ηρωίδα πριγκίπισσα Ευρώπη, εντοπίζονται στα προϊστορικά δρώμενα, σε σπήλαιο -Δικταίο Άντρο, στα Λιβάδια Σητείας στην Μεγαλιθική, τέλους της Ησιόδειας Ηρωικής Εποχής.

Η Ηρωική μυθολογική Εποχή, από Αιγύπτιους Ιερείς, αρχίζει την εαρινή ισημερία του έτους 49.187 03 21 πΧ., Έλευσης Ηρώων, από την μεγαλιθική γέννησής τους με συμμετοχής τους με ολύμπιους θεούς στην Γιγαντομαχία, όπως εικάζεται σε απίστευτες συνωμοσίες. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι ο Ηρακλής και ο Διόνυσος, με θαυμαστό τρόπο, ως ταξιδιώτες στον Χρωματικό Χρονο Χώρο ήλθαν στο παρελθόν της Γιγαντομαχίας (της πεντηκοστής χιλιετίας π Χ.) από το μεγαλιθικό μέλλον (της δεκάτης χιλιετίας π. Χ.). Οι ήρωες επιβαλλόταν να ταξιδέψουν στον χρόνο (παρελθόν) από χρησμό του πρωτόγονου θεού Φάνη, για να βοηθήσουν τους Θεούς του Ολύμπου στην Γιγαντομαχία. Οι Γίγαντες διεκδικούσαν την επαναφορά των πέντε Τιτάνων από τα Τάρταρα, όπου τους είχε ρίξει ο Ζην Ζευς μετά την ήττα τους, στην Τιτανομαχία.

Η ήττα των Γιγάντων λήξης της Τιτανομαχίας, καταγράφεται από Ιερείς της Αιγύπτου, την Φθινοπωρινή ισημερία ου έτους 49.187 09 21 πΧ,. Στην Φθινοπωρινή Ισημερία το έτους 49187 π.Χ. συγκαλείται η πρώτη σύσκεψη του δωδεκάθεο συμβουλίου των νικητών Ολυμπίων Θεών, στον Θρόνο του Ολύμπου. Στο Συμβούλιο αυτό που προεδρεύει ο Ζην Ζευς, οι Ολύμπιοι θεοί, αποφασίζουν να προσφέρουν την αθανασία στους Ήρωες, Διόνυσο και Ηρακλή, ως ανταμοιβή για την βοήθεια τους, εναντίον των Γιγάντων. Μεταξύ πολλών άλλων, η Εστία προσφέρει στον Διόνυσο την θέση της στο Συμβούλιο Ολύμπιων θεών. Σε αυτή την σύσκεψη αποφασίστηκε ο διορισμός του θεού Ήφαιστου, ως πρώτου Βασιλιά των Προσώπων του Ηρωικού Γένους Ανθρώπων (Homo Sapiens).

Προκατακλυσμιαίο Δικταίο Άντρο.

Στο Λαϊκό παραμύθι, είναι σαφής η αναφορά ύπαρξης σπηλαίου, πηγής και μικρής λίμνης στο χωράφι μου, στα Λιβάδια Σητείας που σύμφωνα με το παραμύθι της λαϊκής τοπικής παράδοσης στοίχειωναν ξωτικά Νεράιδες.

Από την παράδοση πληροφορούμαστε ότι οι νεράιδες ανέθρεψαν ένα πριγκιπόπουλο με γάλα και μέλι, κρυφά από τον πατέρα του.

Στο λαϊκό Παραμύθι, παρατηρούνται ομοιότητες που συσχετίζουν το σπήλαιο με αναφερόμενο σε μύθους το Δικταίο Άντρο, της προκατακλυσμιαία Ηρωικής Εποχής, στο οποίο ανατράφηκε ο θεός Ζευς από Νύμφες, την Ἴδη του απαραίτητου για την Ζωή Ύδατος, την Αμάλθεια Αίγα που πρόσφερε το γάλα της και την Αδράστεια Βασίλισσα Μέλισσα που πρόσφερε μέλι και νέκταρ.

πηγή (*1) Ἀπολλόδωρου, Θεογονία – Βιβλιοθήκη Α' 1,5-1,7.